Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 9 maja 2013 r., sygn. I SA/Go 140/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Niedzielski Sędziowie Sędzia WSA Alina Rzepecka (spr.) Sędzia WSA Dariusz Skupień Protokolant Sekretarz sądowy Anna Szymczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 maja 2013 r. sprawy ze skargi Zakładu "S" Spółka Akcyjna na indywidualną interpretację Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę

Uzasadnienie

Zakłady "S" Spółka Akcyjna (zw. dalej: Spółką, stroną, skarżącą) wniosła skargę na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej (zw. dalej: Ministrem Finansów, organem podatkowym) z dnia [...] listopada 2012r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Z akt sprawy wynika następujący stan faktyczny:

Spółka we wniosku z dnia [...] sierpnia 2012r. ( uzupełnionym pismem z dnia

[...] listopada 2012r.) wskazała, że prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie: produkcji przędzy z włókien chemicznych; produkcji tworzyw sztucznych w formach podstawowych; produkcji włókien chemicznych; sprzedaży hurtowej wyrobów tekstylnych. W trwającej od ponad 60-ciu lat działalności przechodziła różne fazy swej aktywności, co miało bezpośredni wpływ na ilość zatrudnianych pracowników. Podmiot o takiej specyfice

i zatrudnieniu, nawet przy zachowaniu wszelkich przewidzianych prawem środków zapobiegawczych, nie był w stanie ustrzec się przed pojedynczymi wypadkami przy pracy swojego personelu. W sytuacjach, gdy w wyniku wypadku dochodziło do znacznego uszczerbku na zdrowiu pracownika, rygorystyczne wymogi co do stanu zdrowia

dla określonych stanowisk często uniemożliwiały poszkodowanemu kontynuację pracy na dotychczasowym stanowisku. Wówczas mógł on być delegowany do wykonywania innej pracy, a jeśli nie było to możliwe - odejść na rentę, a pracodawca rozwiązywał z nim umowę o pracę. Spółka zaznaczyła, że w części przypadków, poszkodowani w wyniku wypadków pracownicy po otrzymaniu renty z ZUS występowali do pracodawcy, na podstawie art.444 i art.445 Kodeksu cywilnego z roszczeniami o: 1/ zwrot kosztów leczenia, które było niezbędne w związku

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00