Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 kwietnia 2013 r., sygn. III SA/Wa 3310/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Aneta Lemiesz, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko (sprawozdawca), Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant referent stażysta Marika Krawczyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego w O. na uchwałę Rady Miasta O. z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie określenia stawki podatku od środków transportowych 1) stwierdza nieważność uchwały Rady Miasta O. z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...], 2) określa, że uchwała, której stwierdzono nieważność nie może być wykonana w całości.

Uzasadnienie

W dniu 24 listopada 2011 r. Rada Miasta O., na podstawie art. 18 ust.

2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1090 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.), art. 10 ust 1 i 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r.

o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2010 r., Nr 95, poz. 613 ze zm.) - dalej "u.p.o.l.", podjęła uchwałę nr 192/XVIII/2011 zmieniającą uchwałę Rady Miejskiej

w O. z dnia [...] grudnia 2003r. nr [...] w sprawie określenia wysokości stawek podatku od środków transportowych na terenie miasta O..

Przedmiotową uchwałą w § 1 zmieniono stawki podatku od środków transportowych. Wysokość stawek dla niektórych kategorii pojazdów wskazanych

w załącznikach nr 1, 2 i 3 uchwały została podniesiona. W § 2 wykonanie uchwały powierzono Prezydentowi Miasta. W § 3 przyjęto, że uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego.

Publikacja uchwały Rady Miasta O. z dnia 24 listopada 2011 r. nr 192/XVIII/2011 nastąpiła w dniu 31 grudnia 2011r. pod pozycją 8620 w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego nr 240.

Na ww. uchwałę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

w Warszawie (sprostowaną na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2013r.) wniósł Prokurator Okręgowy w O., domagając się stwierdzenia jej nieważności. Zaskarżonej uchwale zarzucił rażące naruszenie art. 88 ust 1 i 2 Konstytucji RP, art. 42 ustawy