Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2013 r., sygn. VII SA/Wa 1946/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Cieśla, , Sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły, Sędzia WSA Maria Tarnowska (spr.), Protokolant ref. staż. Anna Dmowska - Paczuska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi J. O. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lipca 2012 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]lipca 2012 r. znak [...]Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (tekst jedn. z dnia 14 czerwca 1960 r. - Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej: "Kpa"), po rozpatrzeniu odwołania J. O. od decyzji Wojewody [...]z dnia [...]marca 2012 r. znak: [...], odmawiającej stwierdzenia nieważności, na wniosek J. O., decyzji Starosty L. z dnia [...]maja 2001 r. Nr [...], zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej J. i T. B. pozwolenia na przebudowę elewacji oraz przebudowę wnętrza sklepu budynku mieszkalno-usługowego usytuowanego na dz. nr ew. [...], przy ulicy S. w L. - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W ocenie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego decyzja Starosty L. z dnia [...] maja 2001 r. Nr [...] nie jest obarczona którąkolwiek z wad wymienionych w art. 156 § 1 Kpa.

Organ podniósł, iż wprawdzie w aktach administracyjnych znajduje się wypis uproszczony z rejestru gruntów z dnia 16 maja 2001 r., tym niemniej dokument ten pozwala ustalić treść księgi wieczystej nr [...], prowadzonej dla działki nr ew. [...] przez Sąd Rejonowy w L. [...]Wydział Ksiąg Wieczystych, z której jednoznacznie wynika że w dziale [...]ujawnieni są J. i T. B., zaś podstawę wpisu prawa własności stanowi decyzja z dnia [...] marca 1999 r. Z uwagi na powyższe zdaniem organu nie można uznać złożenia przez inwestorów uproszczonego wypisu z rejestru gruntów za rażące naruszenie art. 32 ust. 4 pkt 2 Prawa budowlanego. Organ wskazał też, iż realizacja spornego zamierzenia inwestycyjnego (zmiana elewacji, przebudowa schodów wewnętrznych) nie ingerowała w ścianę budynku J. O., a zatem nie była wymagana jej zgoda na omawiane przedsięwzięcie.