Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 27 lutego 2013 r., sygn. I SA/Ol 739/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ryszard Maliszewski, Sędziowie sędzia WSA Wojciech Czajkowski,, sędzia WSA Tadeusz Piskozub (sprawozdawca), Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 27 lutego 2013r. sprawy ze skargi spółki A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2012r. oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Ol 739/12

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]"., Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania A. Spółki Akcyjnej - utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy G. z dnia "[...]", którą określono wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2012 r. w kwocie 807.951 zł.

Jak wynika z akt sprawy, Spółka w deklaracji na podatek od nieruchomości na 2012 r. zastosowała dla gruntów przez siebie posiadanych stawkę podatku:

- przewidzianych dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - "[...]" ,

- przewidzianą dla gruntów pozostałych- "[...]".

Spółka wyjaśniła, iż w złożonej deklaracji na podatek od nieruchomości na 2012 r. do gruntów przez siebie posiadanych zastosowała stawkę podatku przewidzianą dla gruntów pozostałych ponieważ są to grunty po nieczynnej linii kolejowej i nie służą żadnej działalności gospodarczej. Ponadto wskazała, iż kwestia stawki podatku od nieruchomości za posiadane grunty nie została rozstrzygnięta przez SKO oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie.

W wyniku wszczętego postępowania podatkowego organ podatkowy I instancji ustalił, że Spółka w 2009 r. roku złożyła korektę deklaracji na podatek od nieruchomości za 2009 r. zmieniając stawkę opodatkowania dla gruntów przez siebie posiadanych tj. ze stawki dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej na stawkę dla gruntów pozostałych. Wyjaśniając pismem dnia 01.06.2009 r. przyczynę złożenia korekty deklaracji na podatek od nieruchomości za 2009 r., Spółka powołała się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 19 lutego 2009 r. (sygn. akt I SA/Sz 650/08). Również w złożonej deklaracji na podatek od nieruchomości za 2010 r. i 2011 r. Spółka zastosowała stawkę dla gruntów przez siebie posiadanych przewidzianą dla gruntów pozostałych, również powołując się na wyrok WSA z dnia 19 lutego 2009 r. Ponadto wskazała, że grunty po zlikwidowanych liniach kolejowych zostały mylnie zakwalifikowane jako grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. W związku z interpretacją zawartą w ww. wyroku Sądu grunty te zdaniem A. powinny być zakwalifikowane jako grunty pozostałe, gdyż nie są i nie mogą być one wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej ze względów technicznych (art. 1a pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych). Ponadto w piśmie z dnia 01.06.2009 r. Spółka wyjaśniła, że linia kolejowa jest budowlą powstałą w wyniku różnorakich prac budowlanych, z którymi związane jest między innymi kształtowanie powierzchni toru (przekopy, nasypy). Ukształtowanie terenu pod linią kolejową dostosowało tę powierzchnię zdaniem strony do wyłącznych potrzeb transportu kolejowego jako drogę kolejową. Likwidacja jej oznacza ostateczne wyłączenie z eksploatacji, tj. z możliwości prowadzenia przewozów kolejowych. Grunty pozostałe po niej, z ww. względów technicznych nie mogą być wykorzystywane do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej innej niż transport. Jak podała strona przeszkodą jest zarówno samo ukształtowanie powierzchni danego terenu, jak i znajdujące się na nim urządzenia w postaci nawierzchni kolejowej wraz z podtorzem i budowlami inżynieryjnymi.