Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 13 lutego 2013 r., sygn. I SA/Gl 609/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.), Sędziowie WSA Beata Kozicka, Bożena Pindel, Protokolant specjalista Anna Florek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lutego 2013 r. sprawy ze skargi A S.A. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B.(dalej również Kolegium), po rozpatrzeniu sprawy z odwołania A S.A. w K. (dalej Spółka) od decyzji (Wójta Gminy Ł.) z dnia [...] (jest [...]) nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2009 r., działając m. in. na podstawie art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.) - dalej ustawa podatkowa oraz art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.), utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy stwierdził, że decyzją z dnia [...] organ pierwszej instancji określił Spółce wysokość zobowiązania podatkowego za 2009 r. w kwocie [...]zł, przyjmując w całości budynki, budowle i grunty (jako) związane z działalnością gospodarczą (Ośrodek B) oraz wskazując, że zakwestionował zadeklarowanie przez podatnika 141,20 m2 jako budynek mieszkalny, gdyż budynek ten jest zapisany w ewidencji gruntów i budynków oraz w badanej dokumentacji jako budynek "niemieszkalny". Organ ustalił, że w spornym okresie, do dnia 31 marca 2009 r. wynajmującym był kolejny przedsiębiorca D s.c. A. L. i S. L., a po zakończeniu umowy najmu od dnia 1 kwietnia 2009 r. do końca roku nieruchomość była we władaniu Spółki.

W odwołaniu od decyzji pierwszoinstancyjnej Spółka podważała oparcie argumentacji organu na zapisach ewidencji gruntów i budynków oraz dokumentacji budowlanej. Zdaniem Spółki stan faktyczny pozostawał w sprzeczności z tymi danymi, a nie został on udowodniony w zakresie najmu przez D do końca 2009 r. wobec odmowy przeprowadzenia dowodu z przesłuchania świadków. Natomiast dowodem na przeznaczenie części (budynku) na mieszkalny - są oględziny i zeznania złożone przez pana R. P.