Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 27 lutego 2013 r., sygn. II SA/Gd 611/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Sędziowie: Sędzia WSA Wanda Antończyk Sędzia WSA Jolanta Górska (spr.) Protokolant: Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Szczepkowska po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2013 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi I. M. D. J. na decyzję Wojewody z dnia 16 sierpnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 12 czerwca 2012 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. nr 243, poz. 1623 ze zm.), Prezydent Miasta S. zatwierdził projekt budowlany i udzielił Z. C. pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz z infrastrukturą techniczną na terenie położonym w S. przy ul. C. [...], działka nr [...], arkusz mapy [...].

W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że wniosek o wydanie pozwolenia na budowę był kompletny. Uwzględniając uwagi skarżącej I. D. J., organ zwrócił się do inwestora o uzupełnienie złożonych dokumentów o analizę przesłaniania, uwzględniającą rzędną krawędzi najniżej położonego okna w budynku sąsiednim przy ul. C. [...] i murek oporowy od strony działki nr [...]. Inwestor dokonał żądanych uzupełnień, a także złożył dodatkowe wyjaśnienia dotyczące odwodnienia i obudowy wykopu.

Organ pierwszej instancji, odnosząc się do zarzutów i uwag podniesionych przez I. D. J., przedstawił następujące stanowisko:

Odnośnie do twierdzeń skarżącej o niekorzystnym oddziaływaniu planowanej budowy na jej nieruchomość oraz grożącym niebezpieczeństwie katastrofy budowlanej organ wskazał, że z projektu budowlanego, jak i dodatkowych wyjaśnień inwestora z dnia 16 maja 2012 r. wynika, że odległość 4,0 m od krawędzi wykopu do ściany budynku jest wystarczająca dla zapewnienia bezpieczeństwa istniejącego budynku przy ul. C. [...] (działka nr [...]). Zdaniem autora projektu budynek zlokalizowany na tej działce, znajduje się poza I strefą bezpośredniego wpływu, w której mogą wystąpić przemieszczenia gruntu zagrażające bezpieczeństwu konstrukcji istniejącego budynku. Budynek ten znajduje się w tzw. II strefie. W strefie tej niezbędny jest bieżący monitoring oraz dokonywanie pomiarów geodezyjnych, celem dokumentacji stanu obiektu w przypadkach spornych. Projektant w analizowanym przypadku przyjął poziom posadowienia i obciążeń od fundamentów istniejącego budynku jak dla budynku niepodpiwniczonego, jako wariant najbardziej niekorzystny. Projekt zakłada zastosowanie dodatkowej osłony ograniczającej zasięg strefy II, poprzez wykonanie na granicy działki iniekcji strefowej w postaci przesłony z kolumn cementowo-gruntowych. Bariera ta stanowi zewnętrzne zabezpieczenie mające na celu osłonę budynku. W świetle powyższych stwierdzeń uprawnionego specjalisty oraz wobec braku innych dowodów strony przeciwnej organ uznał za udowodnione, że planowana inwestycja nie spowoduje skutków, o jakich mówi skarżąca.