Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 stycznia 2013 r., sygn. III SA/Wr 414/12
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Strzebinczyk Sędzia NSA Anna Moskała (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia NSA Józef Kremis Protokolant Aneta Szmyt po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 11 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi A Spółki z o.o. w B. P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oraz należności wynikających z podatku od towarów i usług oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją opisaną w sentencji wyroku - wydaną po rozpatrzeniu odwołania spółki od decyzji wydanej w pierwszej instancji przez Naczelnika Urzędu Celnego we W. z dnia [...] grudnia 2011 r. (Nr [...]) - Dyrektor Izby Celnej we W. utrzymał w mocy pierwszo instancyjne rozstrzygnięcie.
Uzasadnienie swojego orzeczenia organ wyższego stopnia rozpoczął od przedstawienia następujących okoliczności stanu faktycznego
W zgłoszeniu celnym z dnia [...] sierpnia 2010 r. strona zgłosiła do procedury dopuszczenia do obrotu towar opisany jako moduły LCD z inwertorem. Spółka sklasyfikowała tak określony towar według kodu TARIC 8529 90 92 44.
Po formalnym przyjęciu zgłoszenia, o którym mowa, organ pierwszej instancji stwierdził, że toczy się już postępowanie wobec tożsamych towarów zgłoszonych wcześniej przez stronę (w dniu [...] września 2010 r.). Przystąpił więc - konsekwentnie - również do weryfikacji zgłoszenia z dnia [...] sierpnia 2011 r. w trakcie której - postanowieniem z dnia [...] listopada 2011 r. - włączył całość dokumentacji zgromadzonej wcześniej do niniejszej sprawy.
W ramach postępowania wyjaśniającego pobrane zostały próbki wyrobów, w celu zbadania ich właściwości. Uznając, że prawidłowe rozpatrzenie sprawy wymaga wiadomości specjalnych, organ pierwszej instancji powołał biegłego z Politechniki "B" (dalej - "biegły 1" lub "rzeczoznawca 1"), dla wyjaśnienia funkcji układów elektrycznych występujących w importowanych produktach. Ze względu na wątpliwości podnoszone przez stronę pod adresem opracowanej przez niego ekspertyzy (dalej - "ekspertyza 1" lub "opinia 1"), uzupełnianej zresztą sukcesywnie, w miarę zgłaszanych pytań i przedstawiania dodatkowej dokumentacji aż jedenastu aneksami, organ powołał najpierw innego rzeczoznawcę (z Uniwersytetu "C" - dalej "rzeczoznawca 2" lub "biegły 2"), a następnie wobec odmiennych stanowisk obu biegłych - trzeciego (ponownie z Politechniki "B" - "biegły 3" lub "rzeczoznawca 3").