Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 16 stycznia 2013 r., sygn. I SA/Bd 985/12

1. To na podatniku spoczywa ciężar wyczerpującej prezentacji stanu faktycznego i zobowiązany jest on to uczynić we wniosku o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Tylko bowiem treść wniosku stanowi podstawę faktyczną dla wydawanego aktu. Żadne inne dowody, w tym dokumenty nie mogą stanowić kanwy udzielonej interpretacji.

2. Uwzględnienie przez organ udzielający pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dokumentów załączonych do wniosku przez podatnika, narusza nie tylko art. 14b § 3 ord. pod. statuujący obowiązek wnioskodawcy wyczerpującego przedstawienia w złożonym wniosku stanu faktycznego i art. 14h ord. pod. poprzez ich niezastosowanie, ale również narusza art. 181, art. 187 oraz art. 191 ord. pod. poprzez ich błędne zastosowanie do postępowania, w którym nie prowadzi się postępowania dowodowego.

Teza urzędowa

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Teresa Liwacz Sędziowie: sędzia WSA Halina Adamczewska - Wasilewicz sędzia WSA Dariusz Dudra (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Marcin Frydrych po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 16 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi spółki P. S.A. w R. na interpretację Prezydenta G. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości 1. uchyla zaskarżoną interpretację, 2. określa, że zaskarżona interpretacja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Prezydenta G. na rzecz spółki P. S.A. w R. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W złożonym wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej stosowania stawki podatku od nieruchomości spółka podała, że jest użytkownikiem wieczystym gruntu i właścicielem budynku lokalizowanego na działkach [...] i [...] - obręb [...] położonych w G. przy ul.[...]. Budynek został wybudowany około [...] r. Jest to budynek magazynowy, sześciokondygnacyjny o powierzchni [...] m2. Budynek nie ma dostępu do drogi publicznej ani dostępu do mediów. Spółka w 2009 r. wystąpiła do sądu z pozwem o ustanowienie drogi koniecznej, jednak sprawa w dalszym ciągu toczy się przed Sądem Rejonowym w G. W sierpniu 2011 r. mgr inż. O. N. - rzeczoznawca budowlany, sporządził ekspertyzę techniczną, której celem było dokonanie oceny stanu technicznego ww. budynku magazynowego z uwzględnieniem innych uwarunkowań uniemożliwiających jego użytkowanie. Zdaniem spółki, w oparciu o wydaną ekspertyzę, budynek ten w aktualnym stanie technicznym nie może być użytkowany i nie może być prowadzona w nim działalność gospodarcza. W dniu 23 stycznia 2012 r. zostało wydane zaświadczenie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, który stwierdził, że na ten dzień brak jest możliwości zarówno technicznych jak i formalnych, zapewniających nieruchomości dostęp do mediów. Budynek w swym obecnym stanie nie nadaje się do użytkowania i nie może być wykorzystywany na prowadzenie jakiejkolwiek działalności, ponieważ nie spełnia warunków technicznych zawartych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.).