Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 18 grudnia 2012 r., sygn. I SA/Wr 1247/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Sędziowie Sędzia WSA Anetta Chołuj, Sędzia WSA Marta Semiczek (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Motyl, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 grudnia 2012 przy udziale sprawy ze skargi B. S. i R. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi R. S. i B. S. (dalej: strona, skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] r. Nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] r. Nr [...] określająca stronie wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w kwocie 17.454,60 zł.

W trakcie postępowania kontrolnego przeprowadzonego wobec małżonków B. S. i R. S. w sprawie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006r. stwierdzono nieprawidłowości w zakresie kosztów uzyskania przychodów wynikające z ujęcia w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, prowadzonej przez R. S. działalności gospodarczej pod firmą "A" w zakresie hurtowego obrotu napojami z siedzibą w P. ul T[...] [...], wydatków w łącznej kwocie 20.412 zł. Ustalono, bowiem, że faktura VAT o nr [...]/2006 z dnia 30 listopada 2006r. obejmująca sprzedaż 3.240 szt. napojów "B" za łączną kwotę 10.206 zł (poz. 64 pkpir) oraz faktura o nr [...]/2006 z dnia 30 listopada 2006r. obejmująca sprzedaż 3.240 szt. napojów "B" za łączną kwotę 10.206 zł (poz. 644 pkpir) zostały wystawione przez nieistniejący podmiot "C" sp. z o.o. z/s w S. ul. S[...] [...]/[...]. Wobec tego organ I instancji uznał - powołując art. 193 § 4 Ordynacji podatkowej - że prowadzona przez R. S. podatkowa księga przychodów i rozchodów za listopad 2006 r. jest nierzetelna i nie stanowi dowodu w sprawie. Na mocy art. 23 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej odstąpił od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania.