Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 grudnia 2012 r., sygn. III SA/Wa 1403/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Beata Sobocha, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Golat (sprawozdawca), Sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant referent stażysta Agata Zdunek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi R. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz R. S. kwotę 3 432 zł (słownie: trzy tysiące czterysta trzydzieści dwa złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w W. zaskarżoną decyzją z [...] lutego 2012 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...], którą określono R. S. (dalej: Skarżący) zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. w wysokości 33.829 zł. Decyzje te zapadły w następującym stanie faktycznym.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. postanowieniem z [...] sierpnia 2011 r. wszczął wobec Skarżącego postępowanie podatkowe w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r. i następnie decyzją z [...] listopada 2011 r. określił Skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. w wysokości 33.829 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że w 2009 r. Skarżący uzyskał dochód w kwocie 167.357,28 zł ze źródła położonego w Arabii Saudyjskiej, co potwierdzała informacja o wysokości dochodów z zagranicy i zapłaconym podatku w roku podatkowym PIT/ZG złożona 28 kwietnia 2010 r.

Naczelnik Urzędu Skarbowego wyjaśnił, iż z pisma pełnomocnika Skarżącego z 6 lipca 2011 r. wynikało, że Skarżący w 2009 r. zatrudniony był w B. spółka z o.o. przy czym w okresie od 14 stycznia do 18 października 2009 r. oraz od 24 listopada do 31 grudnia 2009 r. wykonywał pracę na terytorium Arabii Saudyjskiej, natomiast w okresie 1-13 stycznia 2009 r. oraz od 19 października do 23 listopada 2009 r. na terytorium Polski. Ponadto organ pierwszej instancji wyjaśnił, że w ww. piśmie pełnomocnik Skarżącego stanął na stanowisku, iż pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Arabii Saudyjskiej nie została zawarta umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, a w takim przypadku stosownie do art. 27 ust. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.) - dalej: "u.p.d.o.f.", podatnik, podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, który osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.