Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 grudnia 2012 r., sygn. II SA/Wa 1745/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Andrzej Kołodziej Sędzia WSA - Joanna Kube Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Protokolant - specjalista Marek Kozłowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi W. S. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie mianowania na stopień aspiranta celnego w korpusie aspirantów Służby Celnej - oddala skargę -

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Celnej w [...] aktem mianowania z dnia [...] listopada 2009 r., działając na podstawie art. 223 ust. 1 i 4 oraz art. 115 ust. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej, z dniem [...] listopada 2009 r. mianował W.S. na stopień służbowy aspiranta celnego w korpusie aspirantów Służby Celnej.

Skarżący w dniu [...] kwietnia 2011 r. złożył od powyższego mianowania odwołanie do Szefa Służby Celnej.

Szef Służby Celnej decyzją z dnia [...] września 2011 r. nr [...], utrzymał w mocy akt mianowania Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] listopada 2009 r.

W wyniku skargi wniesionej przez skarżącego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 28 lutego 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 2706/11, stwierdził nieważność powyższej decyzji.

Po złożeniu przez skarżącego wniosku o przywrócenie terminu do złożenia odwołania nadanym w dniu [...] marca 2012 r. i załączając odwołanie z dnia [...] marca 2012 r., Szef Służby Cywilnej postanowieniem z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...], przywrócił termin do wniesienia odwołania.

W odwołaniu skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i orzeczenia co do istoty sprawy, poprzez mianowanie na stopień służbowy nadkomisarza celnego w korpusie oficerów młodszych Służby Celnej, ewentualnie uchylenia zaskarżonej decyzji w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji ze wskazaniem, iż przy ponownym rozpatrzeniu sprawy organ winien wziąć pod uwagę dyspozycję wynikająca z treści przepisu art. 223 ust. 3 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej, zarzucając jej naruszenie art. 6 i 7 k.p.a. oraz bezpośrednio art. 7 Konstytucji RP, poprzez nieuwzględnienie przepisu prawa powszechnie obowiązującego, tj. art. 223 ust. 3 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej oraz wydanie decyzji bez niezbędnego wyjaśnienia stanu faktycznego, a nadto naruszenie przepisu prawa materialnego, tj. art. 223 ust. 3 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej, poprzez nieprawidłową wykładnię w zakresie terminu "zajmowania stanowiska związanego z wykonywaniem funkcji kierownika. W uzasadnieniu zaś podał, że spełnia warunki, o których mowa w art. 223 ust. 3 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej i wskazał, iż w trakcie pełnienia służby zajmował stanowiska służbowe związane z wykonywaną funkcją kierownika, a mianowicie [...]. Ponadto podniósł, iż Dyrektor Izby Celnej w [...] nie przyjął za podstawę decyzji przepisu powszechnie obowiązującego, gdyż dokonał rozstrzygnięcia sprawy w oparciu o interpretację Dyrektora Departamentu Służby Celnej Ministerstwa Finansów zawartą w piśmie nr [...] z dnia [...] listopada 2009 r. nakazującą wykładnię art. 223 ust. 3 pkt 2 ustawy w ten sposób, że stanowisko, którego zajmowanie wiązało się z podporządkowaniem służbowym funkcjonariuszy lub pracowników, to stanowisko należące do wyższych stanowisk kierowniczych w jednostkach organizacyjnych Służby Celnej oraz stanowisko kierownicze wymienione w art. 17 ust. 1 i ust. 13 ustawy.