Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 grudnia 2012 r., sygn. II SA/Wa 1457/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński (sprawozdawca), Sędziowie WSA Sławomir Fularski, Andrzej Góraj, Protokolant, referent stażysta Katarzyna Skurzyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w [...] z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji inspektora pracy i umorzenia postępowania organu I instancji 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Okręgowy Inspektor Pracy w W. decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 Kpa oraz art. 19 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 404), po rozpatrzeniu odwołania M. S., uchylił w całości decyzję inspektora pracy z dnia [...] czerwca 2011 r., odmawiającą nakazania umieszczenia pracownika (M. S.) w ewidencji pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, o której mowa w art. 41 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2008 r. nr 237, poz. 1656) i umorzył postępowanie organu I instancji.

Wydanie powyższej decyzji nastąpiło w skutek następujących okolicznościach faktycznych:

Pismem z [...] kwietnia 2011 r. skarżący zwrócił się do Okręgowego Inspektoratu Pracy w W. z "zażaleniem dotyczącym nieumieszczenia go w ewidencji pracowników wykonujących pracę o szczególnym charakterze w grupie funkcjonariuszy Straży Ochrony Kolei przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. w [...]".

Inspektor pracy przeprowadził w PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. - Komendzie Głównej Straży Ochrony Kolei kontrolę, której wyniki doprowadziły do wydania w dniu [...] czerwca 2011 r., w trybie art. 11a ustawy z 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy, decyzji odmawiającej nakazania umieszczenia M. S. w ewidencji pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, o której mowa w art. 41 ust. 4 pkt 2 ustawy o emeryturach pomostowych. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że kierowanie pracą podległych funkcjonariuszy SOK, przebywając w pomieszczeniach biurowych, nie stanowi przesłanki do stwierdzenia, że pogorszenie sprawności psychofizycznej przed osiągnięciem wieku emerytalnego uniemożliwi dalsze wykonywanie pracy na zajmowanym stanowisku. Od początku prowadzonych postępowań kontrolnych pracownik uznany został przez organ I instancji za stronę postępowania, w związku z czym korzystał z pełni praw i obowiązków przysługujących stronie.