Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 grudnia 2012 r., sygn. I SA/Po 772/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Jaśniewicz Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi "A" sp. z o.o. z siedzibą w Ś. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do czerwca 2010 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...], na podstawie m.in. art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a) oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm. - dalej: u.p.t.u.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. określił spółce z o.o. "O." z siedzibą w S. w podatku od towarów i usług odmienne niż deklarowane nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za styczeń, luty, marzec i maj 2010 r., niższe kwoty do zwrotu na rachunek bankowy za maj i czerwiec 2010 r. oraz zobowiązanie podatkowe za czerwiec 2010 r.

W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia organ pierwszej instancji wyjaśnił, że w rezultacie przeprowadzonej w u podatnika kontroli podatkowej w zakresie podatku od towarów i usług za okres od 1 stycznia do 30 czerwca 2010 r., a następnie postępowania podatkowego wszczętego postanowieniem z dnia [...] czerwca 2011 r., zakwestionował w odniesieniu do strony odliczenie podatku naliczonego z faktur zakupu wystawionych przez spółkę z o.o. "M." z siedzibą w S. z dnia 4 stycznia 2010 r., nr (...), oraz przez spółkę z o.o. "Przedsiębiorstwo S." z siedzibą w S. z dnia [...] marca 2010 r., nr (...). W ocenie organu podatkowego, faktury te nie odzwierciedlają rzeczywiście przeprowadzonych zdarzeń gospodarczych, zatem nie mogą stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w nich zawarty. W konsekwencji, na podstawie art. 193 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej: "Ordynacja podatkowa"), organ pierwszej instancji nie uznał rejestrów zakupu za badane okresy podatkowe, w części odpowiadającej zapisom dotyczącym zakwestionowanych faktur, za dowód tego, co z tych zapisów wynika. Jednocześnie w rozpatrywanej sprawie organ odstąpił, na podstawie art. 23 § 2 Ordynacji podatkowej, od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania, ponieważ określenie tej podstawy było możliwe w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy.