Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 listopada 2012 r., sygn. II SA/Wr 545/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Dukiel Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski (sprawozdawca) Protokolant Daria Burdzyńska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 listopada 2012 r. sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Miejskiej Wałbrzycha z dnia 29 marca 2012 r. nr XXVIII/232/12 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru pokopalnianego w rejonie ul. Józefa Kosteckiego w Wałbrzychu oddala skargę.

Uzasadnienie

Rada Miejska Wałbrzycha uchwałą z dnia 29 marca 2012 r. Nr XXVIII/232/2012, podjętą na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym- zwanej dalej "u.s.g." (t. jedn. z 2001 r. Dz. U. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym- zwanej dalej "u.p.z.p." (Dz. U. Nr 80 poz. 717 ze zm.) i w związku z uchwałą Rady Miejskiej Wałbrzycha Nr X/58/11 z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru pokopalnianego w rejonie ulic Świętego Józefa - Kosteckiego w Wałbrzychu, po stwierdzeniu, że projekt planu nie narusza ustaleń Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Wałbrzycha (uchwalonego uchwałą Rady Miejskiej Wałbrzycha Nr XI/154/99 z dnia 30 czerwca 1999 r. z późn. zm.), uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obszaru pokopalnianego w rejonie ulic Świętego Józefa - Kosteckiego w Wałbrzychu.

Skargę na powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, na podstawie art. 93 ust. 1 u.s.g., wniósł Wojewoda Dolnośląski, który zarzucając istotne naruszenie art. 28 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 2 pkt 1, art. 4 ust. 1, art. 6 ust. 1 i ust. 2 u.p.z.p. zażądał stwierdzenia jej nieważności w całości. Uzasadniając skargę organ nadzoru zaznaczył, że podejmując przedmiotową uchwałę w § 4 ust. 2 Rada wskazała, że w planie ustalono przeważające (podstawowe) przeznaczenie terenów wydzielanych liniami rozgraniczającymi i wyznaczono tereny o jednym, przesądzonym przeznaczeniu podstawowym oraz teren, który jest przeznaczany pod dwie lub więcej funkcji (alternatywnie lub łącznie, wg ustaleń szczegółowych). Dodano, że przeważające przeznaczenie terenu winno stać się w trakcie realizacji ustaleń planu dominującą formą wykorzystania terenu. Organ nadzoru wskazał, że w § 15 przedmiotowej uchwały Rada zawarła ustalenia dla obszaru oznaczonego symbolem AG,ZP i w ustępie 1 tego paragrafu Rada postanowiła, że jest to teren wymagający rekultywacji - z zastrzeżeniem § 7 ust. 6 uchwały - teren istniejącego składowiska kopalnianych odpadów poflotacyjnych przeznaczony do restrukturyzacji i rehabilitacji poprzez zagospodarowanie na cele związane z aktywnością gospodarczą lub/i zielenią urządzoną. W ocenie Wojewody taka regulacja pozwala na trojakie alternatywne przeznaczenie przedmiotowego terenu i w konsekwencji oznacza, że ostateczne rozstrzygnięcie o przeznaczeniu tego terenu zostało pozostawione podmiotom odrębnym od Rady. Wojewoda dodał, że przeznaczenie terenu AG,ZP wobec brzmienia § 4 ust. 2 oraz § 15 ust. 1 nie może zostać uznane jako mieszane. W ocenie organu nadzoru powyższe przeznaczenie stanowiłoby przeznaczenie mieszane, określane również jako wielofunkcyjne, ale w sytuacji, gdyby Rada definiując pojęcie przeznaczenia podstawowego oraz określając w § 15 ust. 1 przeznaczenie podstawowe terenu AG,ZP nie wskazała, że poszczególne funkcje mogą być realizowane alternatywnie. Mieszane przeznaczenie terenów, zdaniem organu nadzoru, występuje w przypadku, gdy na danym obszarze realizowane są wszystkie przeznaczenia określone dla niego jako podstawowe. Wojewoda podkreślił, że uznanie jako zgodnego z prawem dopuszczenia przez Radę alternatywnego przeznaczenie terenów oznaczałoby zaakceptowanie braku stabilności porządku prawnego obowiązującego na terenie Miasta. W związku z powyższym, zdaniem organ nadzoru, przedmiotowa uchwała w zakresie § 4 ust. 2 oraz § 15 i rysunku planu w zakresie terenów AG,ZP została podjęta z istotnym naruszeniem art. 28 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 2 pkt 1, art. 4 ust. 1, art. 6 ust. 1 i ust. 2 u.p.z.p. Wojewoda zaznaczył, że wprawdzie podniesiony zarzut naruszenia zasad sporządzania planu dotyczy zapisu § 4 ust. 2 uchwały we fragmencie "alternatywnie lub łącznie, wg ustaleń szczegółowych", jednakże stwierdzenie nieważności tylko tego fragmentu powodowałoby zmianę intencji Rady w zakresie znaczenia pojęcia przeznaczenia podstawowego. Dodał, że zarzut naruszenia zasad sporządzania planu odnosi się do § 4 ust. 2 oraz § 15 i rysunku planu w zakresie terenów AG,ZP, niemniej jednak stwierdzenie nieważności § 4 ust. 2 i § 15 oraz rysunku planu w zakresie terenu AG,ZP powodowałoby, że ustalenia niniejszej uchwały obejmowałyby wyłącznie drogę KDZ i KDW, a tym samym brak byłoby możliwości wykonania planu. Z tych względów, w ocenie organu nadzoru, zasadnym jest wniosek o stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały w całości.