Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 listopada 2012 r., sygn. I SA/Wa 1232/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Kosińska (spr.) Sędziowie: WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz WSA Elżbieta Sobielarska Protokolant Kinga Kaczmarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2012 r. sprawy ze skargi Komornika Sądowego przy Sądzie [...] na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na przeniesienie użytkowania wieczystego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz decyzji Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Skarbu Państwa na rzecz Komornika Sądowego przy Sądzie [...] kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Minister Skarbu Państwa decyzją z dnia [...] maja 2012 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym [...] w G. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] odmawiającą wyrażenia zgody na przeniesienie na rzecz M. i G. małżonków S. wspólników spółki cywilnej [...] z siedzibą w G. prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, położonej w granicach portu morskiego w G. przy ul. [...], oznaczonej w ewidencji jako działki nr: [...] o łącznej powierzchni [...] m2, [...] o łącznej powierzchni [...] m2, oraz [...] o powierzchni [...] m2.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że do Ministerstwa Skarbu Państwa wpłynął wniosek Komornika Rejonowego przy Sądzie Rejonowym [..] w G., w którym powołując się na art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o portach i przystaniach morskich, zwrócił się on w imieniu potencjalnego nabywcy licytacyjnego M. i G. małżonków S. wspólników spółki cywilnej [...] o wyrażenie zgody na przeniesienie prawa użytkowania wieczystego opisanych powyżej nieruchomości gruntowych na rzecz wspólników spółki cywilnej [....]. Z przedłożonej dokumentacji wynikało, że na licytacji w dniu [...] kwietnia 2012 r. sprzedawane będzie prawo użytkowania wieczystego przedmiotowych działek nr: [...] należące do dłużnika egzekwowanego [...] Sp. z o.o. Sąd nadzorujący egzekucję, powołując się na art. 976 § 1 kpc, zobowiązał by licytanci przystępujący do licytacji posiadali wymaganą zgodę ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, o której mowa w art. 3 ustawy o portach i przystaniach morskich, na przeniesienie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości dłużnika. Sąd zobowiązał komornika do wystąpienia w imieniu licytantów o powyższą zgodę. Minister zauważył, że przepis art. 3 ustawy o portach i przystaniach morskich ma charakter szczególny i reguluje w odrębny sposób uzyskiwanie zgody Ministra Skarbu Państwa na rozporządzenie nieruchomościami położonymi w granicach portów i przystani morskich. Z powyższych względów wskazał, że brak jest podstaw prawnych do wyrażania przez Ministra Skarbu Państwa zgody, o której mowa w tym przepisie, z wniosku innego podmiotu, niż w nim wskazany. W ocenie Ministra z powołanego przepisu jednoznacznie wynika, że w przypadku zbycia nieruchomości o której w nim mowa, wniosek o wyrażenie na to zgody musi zostać złożony przez przyszłego zbywcę nieruchomości. Przyjmując, że w omawianym przypadku Komornik Sądowy składa wniosek jako zbywca nieruchomości, posiadający przymiot podmiotu, który zamierza rozporządzić nieruchomością w zakresie posiadanego prawa z art. 3 ust. 2 powołanej ustawy, o wyrażenie zgody na dokonanie czynności prawnej, której skutki mają dotyczyć potencjalnego nabywcy nieruchomości brak jest, w ocenie organu podstaw prawnych do umorzenia postępowania administracyjnego. Powołując się na treść art. 3 ust. 6 powołanej ustawy Minister wyjaśnił, że odmowa udzielenia zgody, o której mowa, może nastąpić ze względu na zagrożenie obronności lub bezpieczeństwa państwa, lub ze względu na inny ważny interes publiczny. Przepis ten zakłada swoiste domniemanie załatwienia sprawy w sposób pozytywny dla strony, jednakże granicą tego domniemania jest kolizja tego interesu z ważnym interesem publicznym. W orzecznictwie sądów administracyjnych wyrażono przekonanie, iż przez interes publiczny rozumie się natomiast dyrektywę postępowania nakazującą mieć na uwadze respektowanie wartości wspólnych dla całego społeczeństwa, takich jak np. sprawiedliwość, bezpieczeństwo, zaufanie obywateli do organów władzy. W tym świetle przestrzeganie prawa jest ważnym interesem publicznym. Odmowa wyrażenia zgody następuje więc w związku z brakiem podstaw prawnych, które miałyby umożliwiać pozytywne rozpatrzenie przez Ministra Skarbu Państwa otrzymanego wniosku w trybie i na zasadach wynikających z przepisów ustawy o portach i przystaniach morskich. W tej sytuacji Minister Skarbu Państwa odmówił wyrażenia wnioskowanej zgody.