Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 listopada 2012 r., sygn. II SA/Wa 1474/12
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski, Sędziowie WSA Sławomir Antoniuk (sprawozdawca), Ewa Pisula-Dąbrowska, Protokolant, referent stażysta Katarzyna Skurzyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2012 r. sprawy ze skargi N. S.A. z siedzibą w [...] na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania prowadzonego w związku ze zgłoszeniem zmian w zbiorze danych o nazwie "REJESTR CZŁONKÓW [...]" oraz w związku z wnioskiem o wydanie decyzji w sprawie wyżej wymienionego zgłoszenia - oddala skargę -
Uzasadnienie
Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych decyzją z dnia [...] maja
2012 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 oraz art. 105 § 1 k.p.a. oraz art. 22 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. nr 101, poz. 926 ze zm.), utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] umarzającą w całości postępowanie prowadzone w związku ze zgłoszeniem zmian w zbiorze danych o nazwie "REJESTR CZŁONKÓW [...] [...]" z dnia [...] września 2011 r. oraz w związku z wnioskiem z dnia [...] stycznia 2012 r. o wydanie decyzji w sprawie ww. zgłoszenia, złożonych przez [...] Powszechne Towarzystwo Emerytalne S.A. z siedzibą w [...].
W uzasadnieniu powyższej decyzji Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych wskazał, że w postępowaniu zakończonym decyzją umarzają z dnia [...] marca 2012 r. ustalił, iż wnioskodawca nie jest administratorem danych osobowych przetwarzanych w przedmiotowym zbiorze. Na Towarzystwie nie ciążył więc obowiązek zgłaszania zmian w zbiorze, a Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych nie miał podstawy prawnej do wpisania tych zmian w rejestrze ani do wydania decyzji rozstrzygającej sprawę co do istoty.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, zakończonej decyzją Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] marca 2012 r. [...] Powszechne Towarzystwo Emerytalne S.A. z siedzibą w [...] (dalej jako Towarzystwo), podtrzymało swoje stanowisko prezentowane w sprawie, podkreślając, iż przymiot nie tylko faktycznej, ale i prawnej niezależności administratora danych przysługuje w istocie Towarzystwu, a nie [...] Otwartemu Funduszowi Emerytalnemu z siedzibą w [...] (dalej jako Fundusz). Skoro Towarzystwu przysługiwał status strony w przedmiotowym postępowaniu, to brak było podstaw do umorzenia postępowania w sprawie na podstawie art. 105 § 1 k.p.a. Strona odwołująca się wskazała na nierówne traktowanie przez organ poszczególnych podmiotów, co skutkuje uniemożliwieniem Towarzystwu kierowania do członków Funduszu oferty marketingowej swoich produktów, podczas gdy inne towarzystwa emerytalne mają taką możliwość.