Wyrok WSA w Łodzi z dnia 7 listopada 2012 r., sygn. I SA/Łd 1086/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Tomasz Adamczyk Sędzia WSA Ewa Cisowska-Sakrajda Protokolant: Małgorzata Kowalczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2012 r. sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za marzec, kwiecień, maj i czerwiec 2005 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. z dnia [...] określającą A Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące:

- marzec 2005 r. w wysokości 7.522 zł,

- kwiecień 2005 r. w wysokości 14.146 zł,

- maj 2005 r. w wysokości 5.501 zł,

- czerwiec 2005 r. w wysokości 9.402 zł.

Podstawę decyzji stanowiły następujące wnioski i ustalenia organów prowadzących postępowanie.

W wyniku kontroli podatkowej dotyczącej prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług za 2005 rok ustalono, że podatnik niezasadnie dokonywał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony określony w fakturach VAT dokumentujących zakup paliwa od B Sp. z o.o., adres: [...], NIP [...] oraz od C Sp. z o.o., adres: [...], NIP [...].

W związku z powyższym decyzją z dnia [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. określił stronie zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące: marzec 2005 r. w wysokości 7.522 zł, kwiecień 2005 r.

w wysokości 14.146 zł, maj 2005 r. w wysokości 5.501 zł oraz czerwiec 2005 r. w wysokości 9.402 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ ten stwierdził, że strona nie miała prawa odliczyć podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez B Sp. z o. o. oraz C Sp. z o.o., gdyż dokumenty te nie odzwierciedlają rzeczywistych transakcji. Organ nie kwestionował przy tym samego faktu zakupu paliwa, który, w jego ocenie, rzeczywiście miał miejsce, jednakże wywiódł na podstawie całokształtu materiału dowodowego, że faktycznym właścicielem sprzedawanego paliwa nie były ww. firmy. W konsekwencji, zdaniem organu, tożsamość dostawców widniejących na fakturach i rzeczywistych kontrahentów podatnika nie pokrywa się, a faktury dokumentujące tę sprzedaż są nierzetelne.