Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 października 2012 r., sygn. II SA/Wa 481/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kwiecińska (spr.) Sędziowie WSA Sławomir Antoniuk Olga Żurawska - Matusiak Protokolant starszy referent Marcin Borkowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2012 r. sprawy ze skargi T. W. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3. przyznaje, ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata A. K. kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) oraz kwotę 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) stanowiącą 23% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku T. W. z dnia 27 października 2011 r., powołując się na art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2009 r. nr 153, poz. 1227 ze zm.), odmówił przyznania świadczenia w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu organ podał, że świadczenie w drodze wyjątku może być przyznane ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania. Prezes ZUS wyjaśnił, że powyższe warunki muszą być spełnione łącznie, a niespełnienie choćby jednego z nich wyklucza możliwość przyznania świadczenia w drodze wyjątku.

Organ wskazał, że ze zgromadzonej w aktach dokumentacji wynika, że na przestrzeni 58 lat życia skarżący posiada udowodniony okres składkowy i nieskładkowy wynoszący 13 lat i 23 dni. Następnie Prezes ZUS zwrócił uwagę, że w 10- leciu przypadającym przed zgłoszeniem wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy zamiast 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych - wymaganych do przyznania świadczenia w trybie zwykłym - skarżący udowodnił tylko 1 rok, 11 miesięcy i 20 dni tych okresów, a w latach 1970-1972, 1975-1977, 1981-1982,1983-1984, 1987-1988, 1988-1996, 1997-2003 oraz 2003-2008 skarżący nie wykonywał zatrudnienia lub innej działalności objętej ubezpieczeniem społecznym oraz ubezpieczeniami emerytalnym i rentowym.