Wyrok WSA w Lublinie z dnia 27 września 2012 r., sygn. II SA/Lu 221/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Dudek, Sędzia SO del. Iwona Tchórzewska, Protokolant Sekretarz sądowy Beata Skubis-Kawczyńska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 września 2012 r. sprawy ze skargi E.M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie drzewa bez wymaganego zezwolenia oddala skargę.

Uzasadnienie

Wójt Gminy decyzją z dnia [...], nr [...] wymierzył E. M. administracyjną karę pieniężną w wysokości 123.165,60 zł za usunięcie bez wymaganego zezwolenia jesionu z działki nr 42 w M. S. Decyzja stała się prawomocna.

We wniosku z dnia 6 kwietnia 2009r. E. M. zwróciła się do Wójta Gminy o umorzenie wymierzonej kary w całości pod warunkiem zasadzenia na działce nr 42 w M. S. lub na innych wskazanych przez Gminę działkach określonej liczby drzew, ewentualnie o obniżenie wymierzonej kary do kwoty 20.000,00 zł pod warunkiem jednorazowego uiszczenia tej kwoty w terminie 1 miesiąca od dnia doręczenia rozstrzygnięcia uwzględniającego wniosek.

Decyzją z dnia [...], nr [...] Wójt Gminy odmówił zarówno umorzenia nałożonej kary, jak też jej obniżenia. Od decyzji tej E. M. wniosła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Na skutek wydania przez Kolegium decyzji kasacyjnej z dnia [...], Nr [...] Wójt Gminy ponownie odmówił E. M. umorzenia ww. administracyjnej kary pieniężnej, jak też obniżenia wysokości kary do żądanej kwoty, wydając w tej sprawie decyzję z dnia [...], nr [...]. Od tej decyzji E. M. odwołała się ponownie do organu odwoławczego, które decyzją z dnia 30 czerwca 2010r., nr [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję z dnia [...]. E. M. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na decyzję Kolegium z dnia [...], który wyrokiem z dnia 28 grudnia 2010r. (sygn. akt II SA/Lu 596/10) uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wójta Gminy z dnia [...]. W uzasadnieniu WSA wskazał, że organy administracyjne nie wyjaśniły wszystkich okoliczności mających istotne znaczenie dla sprawy, a przede wszystkim tego, czy w sprawie występują elementy "ważnego interesu dłużnika" w rozumieniu § 3 ust. 1 uchwały Nr III/18/06 Rady Gminy z dnia 28 grudnia 2006r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu umarzania, odraczania lub rozkładania na raty należności pieniężnych gminy lub jej jednostek organizacyjnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. Urz. Woj. Lub. z 2007r. Nr 64, poz.1396), które umożliwiałyby umorzenie należności. Sąd zwrócił uwagę, że pojęcie "ważnego interesu dłużnika" jest pojęciem nieostrym, a zatem wymagającym tym wnikliwszej oceny. Tymczasem uzasadnienie decyzji organu I instancji - pomimo ponownego rozpatrywania sprawy - było lakoniczne i nie wyjaśniało, z jakich powodów organ ten uznał, że stan zdrowia E. M. i jej męża oraz wydatki ponoszone przez nich na leczenie, nie stanowią okoliczności uzasadniających umorzenie kary. Sąd podniósł, że organ odwoławczy sformułował dowolny wniosek, że organ I instancji przedłożył interes publiczny nad interes indywidualny. WSA dopatrzył się naruszenia przez organy I i II instancji przepisów procesowych - art. 7, art. 11 K.p.a., a także naruszenia art. 107 § 3 K.p.a.