Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 sierpnia 2012 r., sygn. I SA/Wr 609/12

Wrocław, dnia 22 sierpnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia WSA Anetta Chołuj,, Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Protokolant: Katarzyna Wilczek, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 sierpnia 2012 r. przy udziale - sprawy ze skargi R. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] marca 2012 r., nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę.

Uzasadnienie

1. Postępowanie przed organami podatkowymi.

1.1. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. - F. prowadził wobec R. S. (zwanego dalej: "skarżącym") postępowanie egzekucyjne, na podstawie tytułów wykonawczych wystawionych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w W.-S o numerach [...]/11, [...]11, [...]/11, [...]/11, [...]/11, [...]/11, [...]/11, [...]/11, [...]/11. Tytuły te obejmują należności skarżącego, jako osoby trzeciej, za zobowiązania Stowarzyszenia A (dalej: "Stowarzyszenie") w podatku od towarów i usług za okres lat 2006-2008.

1.2. Pismami z dnia 27 grudnia 2011 r. skarżący wniósł zarzuty w postępowaniu egzekucyjnym w oparciu o art. 33 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r.

o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. z 2005r. Nr 229, poz. 1954 ze zm., zwanej dalej jako "u.p.e.a."), podnosząc: błąd co do osoby zobowiązanego (art. 33 pkt 4 u.p.e.a.); niedopuszczalność egzekucji administracyjnej lub zastosowanego środka egzekucyjnego (art. 33 pkt 6 u.p.e.a.); brak uprzedniego doręczenia zobowiązanemu upomnienia (art. 33 pkt 7 u.p.e.a.). Zażądał ponadto uznania dokonanych na jego majątku zajęć egzekucyjnych za rażąco naruszających prawo, a w szczególności art. 3a § 2 pkt 2 i art. 15 § 1 u.p.e.a. oraz art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r., Dz. U. Nr 8, poz. 30 ze zm., zwanej dalej jako "O.p").

W uzasadnieniu skarżący podał, że egzekucję skierowaną do dłużnika, jako osoby trzeciej, można prowadzić wyłącznie w trybie odpowiedzialności solidarnej wobec wszystkich członków zarządu. Tymczasem w sprawie, co do dwóch z trzech członków zarządu Stowarzyszenia, na moment wydania tytułów wykonawczych wobec skarżącego, nie wydano jeszcze prawomocnych decyzji. Tym samym, zdaniem skarżącego, brak jest ustawowych przesłanek ustanowienia takiej odpowiedzialności, zaś prowadzenia postępowania egzekucyjnego tylko przeciwko skarżącemu stanowi naruszenia art. 116 O.p.