Wyrok WSA w Krakowie z dnia 31 sierpnia 2012 r., sygn. II SA/Kr 770/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aldona Gąsecka-Duda Sędziowie WSA Mirosław Bator / spr. / WSA Krystyna Daniel Protokolant Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 sierpnia 2012 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej K. -K. w K. sprawy ze skargi M.Z. na decyzję Wojewody z dnia 28 lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lipca 2011 r. znak: [...]Prezydent Miasta K. orzeł o umorzeniu postępowania o ponowne ustalenie i wypłatę odszkodowania za część nieruchomości oznaczonej jako parcela l. kat. [...] o pow. 0,3084 ha. stanowiącej uprzednio własność J.W., wywłaszczonej na podstawie orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w K. z dnia 21 kwietnia 1951 r., nr [...] na rzecz Skarbu Państwa na cele budowy Kombinatu N. i Miasta N . Jako podstawę rozstrzygnięcia wskazano art. 105 § 1 k.p.a. oraz art. 129 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651 ze zm.). W uzasadnieniu organ wskazał, że iż pismem z dnia 16 listopada 2009 r. J.D. , M.N. , B.W. L.B. M.Z. K.S. D.M. J.W. S.W. B.W. i D.W. złożyli wniosek o przyznanie odszkodowania za nieruchomość odpowiadającą aktualnie częściom działek ewidencyjnych: nr [...], nr [...], nr [...] i nr [...]. Jako część odszkodowania za w/w nieruchomości wnioskodawcy wnieśli o przedzielenie nieruchomości zamiennej oznaczonej jako działka nr [...]. W pozostałej części roszczenia wnioskodawcy zwrócili się o przyznanie odszkodowania w formie pieniężnej względnie o przyznanie "równoważnej nieruchomości zamiennej na terenie miasta K. ". Pismem z dnia 27 marca 2010 r. wnioskodawcy sprecyzowali swój pierwotny wniosek żądając odszkodowania za działkę nr [...] oraz za części działek nr [...] i nr [...] , a także za części działek nr [...] i nr [...] . . Natomiast pismem z dnia 20 stycznia 2011 r. wnioskodawcy ostatecznie sprecyzowali złożony w dniu 16 listopada 2009 r. wniosek i wystąpili o ponowne ustalenie wysokości odszkodowania i jego wypłatę za część wywłaszczonej nieruchomości odpowiadającej aktualnie częściom działek: nr [...], nr [...], nr [...], nr [...]. . Organ wskazał następnie, że orzeczeniem z dnia 21 kwietnia 1951 r., nr [...] Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w K. działając w oparciu o przepisy dekretu z dnia 26 kwietnia 1949 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych dla realizacji narodowych planów gospodarczych (Dz. U. Nr 27, poz. 197 i Nr 55, poz. 438) orzekło o przejęciu w drodze wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa z przeznaczeniem na cele budowy Kombinatu N., i Miasta N. z dniem 12 lipca 1950 r. tj. z dniem złożenia wniosku o wywłaszczenie, prawa własności nieruchomości położonych w K. w gm. kat. M. , w tym całej nieruchomości oznaczonej jako parcela l. kat. [...] stanowiącej własność J.W. . W zaświadczeniu z dnia 25 października 1951 r. Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w K. stwierdziło, iż orzeczenie z dnia 21 kwietnia 1951 r. stało się ostateczne z dniem 1 czerwca 1951 r. Z kolei orzeczeniem z dnia 16 sierpnia 1951 r., nr [...] Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w K. orzekło o ustaleniu na rzecz J.W. odszkodowania w wysokości 4 723,57 zł za przedmiotową nieruchomość. Do zapłaty ustalonego odszkodowania zobowiązano Z.O.R. Dyrekcję [...] Zgodnie z punktem III w/w orzeczenia wypłata przyznanego odszkodowania miała nastąpić na podstawie ostatecznego orzeczenia o odszkodowaniu przez Bank [...]. . Orzeczenie o odszkodowaniu z dnia 16 sierpnia 1951 r. stało się prawomocne, o czym świadczy adnotacja urzędowa na w/w dokumencie spisana w dniu 27 października 1951 r. Przedstawione wyżej okoliczności wskazują zatem, iż w przedmiotowej sprawie została wydana decyzja przyznająca odszkodowanie za wywłaszczenie przedmiotowej nieruchomości. Wniosek z dnia 16 listopada 2009 r. dotyczy ponownego ustalenia i wypłaty odszkodowania za przedmiotową nieruchomość. W świetle przedstawionych okoliczności faktycznych oraz biorąc pod uwagę treść zgłoszonego roszczenia organ wskazał, że ponowne orzekanie w sprawie odszkodowania za parcelę l. kat. [...] stanowiłoby naruszenie zasady powagi rzeczy osądzonej (res iudicata). Organ wyjaśnił, że zastosowanie przepisu art. 156 § 1 pkt 3 k.p.a. następuje w przypadku stwierdzenia, że istnieje tożsamość sprawy rozstrzygniętej kolejno po sobie dwoma decyzjami, z których jedna jest ostateczna. O tożsamości sprawy można mówić wówczas gdy sprawę cechuje potrójna tożsamość sprawy tj. te same okoliczności faktyczne, te same strony postępowania (lub ich następcy prawni), ta sama podstawa prawna. Strony niniejszego postępowania wykazały, iż przysługuje im prawo udziału w przedmiotowym postępowaniu z uwagi na następstwo prawne po J.W. poprzednim właścicielu parceli l. kat. [...] Ponadto od daty wydania orzeczenia rozstrzygającego kwestię odszkodowania nie nastąpiły także zmiany w tożsamości sprawy pod względem przedmiotowym. Z kolei ostateczna decyzja w przedmiocie odszkodowania wydana pod rządami poprzednich ustaw wywłaszczeniowych wiąże w czasie erga omnes również po wejściu w życie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. W tej sytuacji wydanie po dniu 31 grudnia 1997 r. nowej decyzji o ustaleniu odszkodowania w sprawie zakończonej już inną ostateczną decyzją (orzeczeniem) administracyjną stanowiłoby naruszenie normy z art. 156 § 1 pkt 3 k.p.a.