Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 lipca 2012 r., sygn. III SA/Wa 1583/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Beata Sobocha (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Marek Kraus, Sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant referent stażysta Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lipca 2012 r. sprawy ze skargi R. z siedzibą na Węgrzech na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu podatku od towarów i usług za 2006 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz R. z siedzibą na Węgrzech kwotę 20486 zł (słownie: dwadzieścia tysięcy czterysta osiemdziesiąt sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

R. z siedzibą na Węgrzech (dalej: "Spółka") 31 maja 2007 r. złożyła do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. (dalej: "NUS") wniosek o zwrot podatku od towarów i usług (dalej "VAT") za okres od stycznia do grudnia 2006 r. w wysokości 1.326.857,69 zł, w trybie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz. U. Nr 89, poz. 851 dalej: "rozporządzenie").

Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego W., decyzją z dnia [...] czerwca 2009 r., odmówił dokonania zwrotu podatku VAT za okres od stycznia do grudnia 2006 r., wyjaśniając w uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia, że Strona nie spełniła warunków o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz.U. Nr 89, poz. 851, dalej również jako rozporządzenie MF), gdyż była zarejestrowana jako czynny podatnik VAT od 31 grudnia 2003 r. do 4 października 2007 r.

Utrzymując w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji Dyrektor Izby Skarbowej w W. wskazał, że stosownie do treści § 2 rozporządzenia MF podmiot ubiegający się o zwrot VAT nie może być formalnie zarejestrowanym podatnikiem VAT oraz posiadać statusu podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej również jako ustawa o VAT) - wykonywać samodzielnie działalności gospodarczej, o której mowa w ust. 2 art. 15 tej ustawy, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Tymczasem w okresie objętym wnioskiem Skarżąca z formalnego punktu widzenia była zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wykonującym czynności podlegające opodatkowaniu tym podatkiem przy wykorzystaniu Przedstawicielstwa nie mającego statusu odrębnego podatnika VAT od spółki macierzystej. W związku z tym w sprawie nie spełniono warunków określonych w § 2 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 rozporządzenia MF, co skutkowało odmową dokonania zwrotu VAT.