Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 lipca 2012 r., sygn. IV SA/Po 356/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska Sędziowie WSA Bożena Popowska WSA Donata Starosta /spr./ Protokolant st. sekr. sąd. Małgorzata Błoszyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lipca 2012r. sprawy ze skargi A. sp. k. na decyzję Wojewody W. z dnia [...] marca [...] r. nr [...] w przedmiocie sprzeciwu w sprawie zgłoszenia do robót budowlanych, oddala skargę

Uzasadnienie

Podaniem z dnia [...] grudnia 2011 r. V. & P. Sp.k. (dalej inwestor, odwołujący albo skarżący) działając na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. 2010 r., nr 243, poz. 1623 ze zm., dalej pr.bud.) zgłosił do Starosty Ś. (dalej Starosta albo organ I instancji) zamiar postawienia konstrukcji metalowej pod reklamę, w miejscowości G., gmina D., nr działki [...], określając termin rozpoczęcia robót na dzień [...] marca 2012 r. Długość konstrukcji reklamy została określona na [...] m, natomiast jej szerokość na [...] m.

Decyzją z dnia [...] stycznia 2012 r., nr [...] (dalej decyzja z dnia [...] stycznia 2012 r.) Starosta działając na podstawie art. 30 ust. 6 pr.bud. oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. 2000 r., nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej kpa) zgłosił sprzeciw w sprawie opisanego powyżej zgłoszenia dotyczącego postawienia przez inwestora urządzenia reklamowego.

Zdaniem organu I instancji, zgłoszone przez inwestora w piśmie z dnia [...] grudnia 2011 r. roboty budowlane polegające na ustawieniu konstrukcji metalowej pod reklamę, wymagają pozwolenia na budowę. Zgodnie z obowiązującymi przepisami pr.bud., urządzenia reklamowe można podzielić na dwie grupy: wolnostojące trwale związane z gruntem wymienione jako budowle w art. 3 pkt. 3 pr.bud. oraz urządzenia reklamowe niezwiązane trwale z gruntem wskazane w art. 29 ust. 2 pkt 6 pr.bud., którymi są zazwyczaj urządzenia lekkie, przenośne o małych gabarytach. Urządzenie reklamowe o gabarytach wskazanych w zgłoszeniu inwestora (część graficzna 30 m długości i wysokość całkowita 8 m) trudno zakwalifikować do urządzeń małogabarytowych i lekkich. Przyjmując, że obiekt budowlany jest trwale związany z gruntem, istotne jest to, czy posadowienie jest na tyle trwałe, że opiera się czynnikom mogącym zniszczyć ustawioną na nim konstrukcję. Wolnostojące urządzenia reklamowe trwale związane z gruntem zaliczane do budowli wymienionych w art. 3 pkt 3 nie zostały wymienione w art. 29 pr.bud. jako nie wymagające pozwolenia na budowę, a zgodnie z przyjętym w orzecznictwie stanowiskiem, przepis art. 29 ust. 2 pkt 6 pr.bud. ma wyłącznie zastosowanie do urządzeń reklamowych innych niż te, które są budowlami w myśl art. 3 pkt 3.