Wyrok WSA w Lublinie z dnia 5 lipca 2012 r., sygn. III SA/Lu 241/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal (sprawozdawca), Sędzia SO del. Robert Hałabis, Protokolant Stażysta Aleksandra Frączkiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 5 lipca 2012 r. sprawy ze skargi Z. M. na czynność Prezydenta Miasta L. z dnia [...] lutego 2012 r. nr[...] w przedmiocie odmowy zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu I. uchyla zaskarżoną czynność Prezydenta Miasta L.; II. zasądza od organu na rzecz Z. M. kwotę 277 (dwieście siedemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] stycznia 2012 r. Z. M. wystąpił do Gminy L. z wnioskiem o stwierdzenie uprawnienia do otrzymania od Gminy zwrotu kwoty 425 zł, stanowiącej część wniesionej opłaty za wydanie karty pojazdu nr: [...]. Skarżący domagał się zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu, podnosząc, że przepisy, które stanowiły podstawę pobrania opłaty za wydanie karty pojazdu są niezgodne z Konstytucją i prawem wspólnotowym, co zostało potwierdzone wyrokami Trybunału Konstytucyjnego i Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Pismem z dnia [...] lutego 2012 r., znak [...], Prezydent Miasta L. odmówił zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu dla samochodu osobowego marki [...], o nr rej. [...]. Organ stwierdził, że opłatę za kartę pojazdu pobrano dnia [...] stycznia 2004 r. prawidłowo. Organ wyjaśnił, że Trybunał Konstytucyjny w swoim wyroku, w którym stwierdził niekonstytucyjność przepisów stanowiących podstawę pobierania opłat za wydanie karty pojazdu w wysokości 500 zł (§ 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu; Dz. U. Nr 137, poz. 1310), jednocześnie odroczył termin utraty mocy obowiązującej wadliwych przepisów. Zdaniem organu oznaczało to, że organy rejestrujące pojazdy miały obowiązek pobierać opłaty w dotychczasowej wysokości do czasu wejścia w życie nowych przepisów lub upływu terminu, na jaki odroczono utratę mocy obowiązującej przepisów niekonstytucyjnych.