Wyrok WSA w Lublinie z dnia 28 czerwca 2012 r., sygn. III SA/Lu 204/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal (sprawozdawca),, Sędzia WSA Ewa Ibrom, Protokolant Asystent sędziego Małgorzata Olejowska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 28 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi J. G. na czynność Starosty L. z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu I. uchyla zaskarżoną czynność Starosty L.; II. zasądza od organu na rzecz J. G. kwotę 277 (dwieście siedemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] grudnia 2011 r. J. G. zwrócił się o zwrot nadpłaty w wysokości 425 zł za wydanie karty pojazdu nr [...]. Skarżący domagał się zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu, podnosząc, że przepisy, które stanowiły podstawę pobrania opłaty za wydanie karty pojazdu są niezgodne z Konstytucją i prawem wspólnotowym, co zostało potwierdzone wyrokami Trybunału Konstytucyjnego i Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Pismem z dnia [...] stycznia 2012 r., znak: [...], wydanym z upoważnienia Starosty L., nie uznano roszczenia skarżącego.

W uzasadnieniu organ stwierdził, iż opłata za wydanie karty pojazdu przy pierwszej jego rejestracji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej została pobrana na podstawie obowiązujących wówczas przepisów prawa tj. rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. z 2003 r., Nr 137 poz. 1310 z późn. zm.), dalej: rozporządzenie w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu, stąd brak jest podstaw do zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu w wysokości 425 zł. Wyrokiem, na który powołuje się skarżący, Trybunał Konstytucyjny odroczył w czasie utratę mocy obowiązującej rozporządzenia na podstawie, którego wnioskodawca dokonał opłaty za kartę pojazdu z uwagi na skutki finansowe dla powiatów. W związku tym starosta zobowiązany był do pobierania opłat w wysokości 500 zł do czasu wydania nowego przepisu. W ocenie organu, powyższy wyrok nie ma mocy wstecznej w stosunku do czynności i orzeczeń prawnych wydanych na podstawie uchylonych przepisów. Przepisy te do dnia odroczenia utraty mocy