Wyrok WSA w Kielcach z dnia 18 lipca 2012 r., sygn. I SA/Ke 214/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Rojek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec,, Sędzia SO (del.) Janusz Bociąga, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Joanna Dziopa, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 lipca 2012 r. sprawy ze skargi A.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych za 2010 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości; 3. przyznaje od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach) na rzecz adwokata C. D. kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych, w tym 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych podatku od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

1.1 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...].. nr [...]. utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy S. z dnia [...].r. nr [...].odmawiającą H. K. umorzenia zaległości podatkowych w podatku rolnym za 2010 r.

1.2 W uzasadnieniu Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. wyjaśniło, że H. K. wnioskiem z dnia 30 grudnia 2012 r. zwrócił się do Wójta Gminy S. o umorzenie podatku rolnego za 2010 r. Wskazał, że ma utrudniony dojazd do pola, poza tym jest osobą chorą, nie może pracować, nie pobiera renty.

Organ wskazał na treść art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej i podniósł, że dokonywana przez niego kontrola odmownej decyzji Wójta Gminy S. ogranicza się do stwierdzenia, czy organ podatkowy pierwszej instancji uwzględnił całokształt okoliczności faktycznych mających wskazywać ważny interes podatnika oraz czy w ramach swego uznania nie naruszył zasady swobodnej oceny dowodów. Kontrola ta ogranicza się więc do poprawności przeprowadzonego przez organ postępowania wyjaśniającego, a więc poprawności zastosowania przepisów proceduralnych. Kolegium nie jest władne wkraczać w sferę samego uznania organu podatkowego pierwszej instancji.