Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 17 maja 2012 r., sygn. I SA/Po 881/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna - Kubicka Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Małecki Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja 2012 r. sprawy ze skargi B. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności członka zarządu za zaległości Spółki w podatku od towarów i usług za miesiące grudzień 2002 r. za kwiecień, maj, czerwiec 2003 r. oraz umorzenie postępowania w sprawie orzeczenia odpowiedzialności za zaległości w podatku VAT za lipiec 2003 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik (...) Urzędu Skarbowego w P. postanowieniem z dnia (...) maja 2008 r. nr (...) wszczął postępowanie w sprawie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności B. P. (dalej: Skarżący) jako członka zarządu "A" SA z siedzibą w L. (dalej: Spółka) za zaległości w podatku od towarów i usług za grudzień 2002 r., kwiecień - lipiec 2003r. Powodem wszczęcia był fakt, że Spółka nie wpłaciła należnego podatku wykazanego w deklaracjach VAT-7 za powyższe miesiące 2002 r. i 2003 r. a postępowanie egzekucyjne przeciwko Spółce nie przyczyniło się do zaspokojenia powyższej wierzytelności Skarbu Państwa.

W rezultacie powyższego Naczelnik (...) Urzędu Skarbowego decyzją z dnia (...) grudnia 2008 r. nr (...) wydaną na podstawie art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej: O.p.) orzekł o solidarnej odpowiedzialności Skarżącego za zaległości w podatku od towarowi usług w kwocie (...) zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie (...) zł oraz umorzył postępowanie w sprawie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności za zaległość za lipiec 2003 r.

W odwołaniu B. P. domagał się uchylenia powyższej decyzji w całości i umorzenia postępowania lub o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy organowi podatkowemu do ponownego rozpatrzenia. Decyzji zarzucił naruszenie art. 116, art. 118, art. 122, art. 180 § 1, art. 188, art. 190 i art. 191 O.p. Ponadto zaskarżył postanowienie organu podatkowego pierwszej instancji oddalające zgłoszone wnioski dowodowe stwierdzając, że tezy dowodowe wskazane we wnioskach obejmowały okoliczności mające podstawowe znaczenie dla sprawy - jako przesłanki egzoneracyjne, a które nie zostały stwierdzone żadnym innym dowodem. Wniósł o przeprowadzenie dowodów z dokumentów finansowych i wyciągów bankowych spółki, z opinii biegłego z zakresu rachunkowości i gospodarki finansowej przedsiębiorstw, z ksiąg handlowych, z odpisów bilansów oraz rachunków zysków i strat oraz z jego przesłuchania.