Wyrok WSA w Łodzi z dnia 11 maja 2012 r., sygn. I SA/Łd 171/12
Dnia 11 maja 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia WSA Joanna Tarno Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Cisowska-Sakrajda (spr.) Sędzia NSA Paweł Janicki Protokolant: Asystent sędziego Joanna Skrzypczak-Zajger po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2012 roku sprawy ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji organu pierwszej instancji określającej za lipiec 2006 roku nadwyżkę podatku należnego nad naliczonym do wpłaty i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia oddala skargę
Uzasadnienie
Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. decyzją z [...] r. nr [...] uchylił decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. z [...] r. nr [...] określającą A. K. nadwyżkę podatku należnego nad naliczonym do wpłaty za lipiec 2006r. w kwocie 1.361 zł i sprawę przekazał organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia.
W uzasadnieniu tej decyzji wyjaśnił, że organ pierwszej instancji określając podatnikowi decyzją z [...] r. nadwyżkę podatku należnego nad naliczonym do wpłaty w innej niż zadeklarowana wysokości przyjął, że podatnik nieprawidłowo prowadził ewidencję zakupów i sprzedaży za wskazany okres, bowiem nie uwzględnił w nich obrotu wynikającego ze sprzedaży prowadzonej na rzecz klientów z którymi zawarte zostały umowy sprzedaży ratalnej. Organ zauważył, że z informacji przesłanych przez firmę A SA wynikało, że w trakcie 2006r. podatnik otrzymywał za pośrednictwem przelewów elektronicznych na rachunek prowadzony w A banku nie tylko płatności z tytułu zwrotu kosztów sporządzenia i dostarczenia umów kredytowych, które ujął w księgach podatkowych, ale również za instalacje gazowe, które zostały zaewidencjonowane tylko w 34 przypadkach i tylko na usługę montażu na kwoty 200 lub 100 zł. Z dokumentów o których mowa powyżej wynika, że w lipcu 2006 r. niezaewidencjonowany obrót wyniósł 8.518,03 zł.
W odwołaniu pełnomocnik strony wniósł o uchylenie decyzji pierwszej instancji, zarzucając organowi naruszenie art. 120, art. 121 § 1 i art. 122 w związku z art. 187 § 1, art. 188, art. 193 § 4 i 6, art. 210 § 1 pkt 6 i art. 216 § 1-2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zwanej dalej Op, a także art. 5 ust. 1 i art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą VAT.