Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2012 r., sygn. III SA/Wa 2454/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Katarzyna Golat, Sędziowie Sędzia WSA Aneta Lemiesz (sprawozdawca), Sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant ref. staż. Paweł Jurczyński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi T. Sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2010 r. oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu 18 stycznia 2010 r. T. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K., dalej zwana "Spółką" lub "Skarżącą", złożyła deklarację w sprawie podatku od nieruchomości za 2010 r., w której zadeklarowano do zapłaty podatek od nieruchomości z tytułu posiadanych nieruchomości położonych na terenie miasta i gminy L. w kwocie 104.274,00 zł. Należność została obliczona z uwzględnieniem przedmiotów podlegających opodatkowaniu oraz według stawek obowiązujących na terenie miasta i gminy L. w roku podatkowym 2010 r. Ww. kwota wpłynęła na konto bankowe organu podatkowego.

W dniu 21 stycznia 2011 r. Spółka złożyła w Urzędzie Miasta i Gminy w L. skorygowaną deklarację z tytułu podatku od nieruchomości za rok 2010. Z korekty deklaracji wynika, że Spółka nie była w ww. okresie podatnikiem podatku od nieruchomości (deklaracja zerowa). W uzasadnieniu przyczyn korekty (pismo z dnia 13 stycznia 2011 r. oraz pismo z dnia 9 lutego 2011 r.) Spółka podała, że w odniesieniu do wskazanych w pierwotnej deklaracji nieruchomości była - i nadal pozostaje - posiadaczem zależnym, zaś w sensie prawnym nieruchomości te były i są własnością "T." Spółka Akcyjna z siedzibą w W., dalej zwanej "T" S.A.". Błąd co do ustalenia właściciela wynikał z faktu, że umowa z "T" S.A. dotycząca wniesienia do Spółki tytułem aportu własności oraz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, których dotyczyła ww. deklaracja podatkowa, była umową nieważną, albowiem naruszała przepisy ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, w brzmieniu wówczas obowiązującym. Umowa ta zatem nie wywołała skutków prawnych, a tym samym treść ksiąg wieczystych prowadzonych dla ww. nieruchomości Spółki nie odpowiada rzeczywistemu stanowi prawnemu. To samo dotyczy stanów ujawnionych w ewidencji gruntów. Wobec powyższego Spółka uznała, że nie ciążył na niej w 2010 r. obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości, a łączna kwota nadpłaty z tego tytułu za lata 2006 - 2010 wynosi 506.928 zł. Spółka wniosła o jej zwrot.