Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 kwietnia 2012 r., sygn. II SA/Wa 2376/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska-Matusiak po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 18 kwietnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. S. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie mianowania na stopień służbowy 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Celnej w [...], [...] listopada 2009 r., działając na podstawie art. 223 ust. 1, ust. 4, ust. 7 i ust. 10 oraz art. 115 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323), z dniem 30 listopada 2009 r. mianował A. S. (dalej jako skarżący)na stopień służbowy aspiranta celnego w korpusie aspirantów Służby Celnej.

6 grudnia 2010 r. skarżący złożył do Szefa Służby Celnej odwołanie od aktu mianowania, żądając jego uchylenia i wydania aktu mianowania na stopień służbowy komisarza celnego w korpusie oficerów młodszych. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie:

1. art. 6 k.p.a. oraz art. 7 Konstytucji RP poprzez niezastosowanie przepisu prawa powszechnie obowiązującego, tj. art. 223 ust. 3 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej i rozstrzygnięcie sprawy w oparciu o interpretacje Szefa Służby Celnej zawarte w pismach: [...] oraz [...] ;

2. art. 7 k.p.a., poprzez wydanie decyzji bez niezbędnego wyjaśnienia stanu faktycznego w postaci zajmowania stanowiska związanego z podporządkowaniem funkcjonariuszy celnych lub pracowników;

3. art. 223 ust. 3 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej poprzez jego błędną wykładnię w zakresie pojęcia "przed dniem wejścia w życie ustawy", oraz jego niezastosowanie przy rozstrzygnięciu sprawy.

Ponadto wraz z odwołaniem złożył wniosek o przywrócenie terminu do jego wniesienia.

W odwołaniu skarżący poniósł, że w okresie od [...] lipca 2007 r. do [...] marca 2009 r. pełnił obowiązki Kierownika Oddziału Celnego w [...] . Wskazał, że organ, wydając decyzję (akt mianowania), nie przyjął za podstawę prawną decyzji przepisu powszechnie obowiązującego, lecz dokonał rozstrzygnięcia sprawy w oparciu o wydane przez Szefa Służby Celnej interpretacje. Zdaniem skarżącego, przyjęcie takiej podstawy prawnej było niedopuszczalne, gdyż organy administracji państwowej działają na podstawie przepisów prawa powszechnie obowiązującego, a nie na podstawie aktów wewnętrznych. W ocenie skarżącego, brak przepisu art. 223 ust. 3 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej w podstawie prawnej aktu mianowania, wskazuje na pominięcie przez Dyrektora Izby Celnej w [...] przepisu prawa materialnego, którego zastosowanie było obowiązkowe, bowiem przed dniem wejścia w życie ustawy zajmował stanowisko związane z podporządkowaniem funkcjonariuszy celnych lub pracowników. Zdaniem skarżącego pojęcie "przed dniem wejścia w życie ustawy" powinno być rozumiane zgodnie z wykładnią językową, jako dowolny okres poprzedzający wejście w życie ustawy. Zatem jeżeli przepis mówi o okresie "przed dniem wejścia w życie ustawy", to chodzi w nim o każdy przedział czasowy poprzedzający tę datę.