Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 3 kwietnia 2012 r., sygn. II SA/Ol 110/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi E.L. na decyzję Wojewody z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy uchylenia pozwolenia na wykonanie instalacji gazowej - wznowienia postępowania 1. uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję Prezydenta Miasta; 2. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącego kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]", Nr "[...]", Prezydent Miasta "[...]" zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę dla inwestycji polegającej na wykonaniu instalacji gazowej w budynku mieszkalnym wielorodzinnym przy ul. "[...]" w "[...]".

Postanowieniem z dnia "[...]" Prezydent Miasta "[...]", po rozpatrzeniu wniosku E. L., wznowił postępowanie w sprawie zakończonej decyzją z dnia "[...]". W podstawie prawnej postanowienia powołano art. 145 § 1 pkt 4 w zw. z art. 147 oraz art. 149 § 1 i 2 i art. 150 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej jako: k.p.a.).

Następnie, decyzją z dnia "[...]", Nr "[...]", Prezydent Miasta odmówił uchylenia decyzji ostatecznej Nr "[...]" z dnia "[...]". W uzasadnieniu wyjaśnił, iż zadaniem organu w ramach każdego postępowania administracyjnego prowadzonego w oparciu o przepisy ustawy Prawo budowlane jest ustalenie stron zgodnie z zasadami określonymi w art. 28 ust 2 tej ustawy. Stronami w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę, w rozumieniu ustawy Prawo budowlane, są: inwestor oraz właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu. W sprawie zakończonej decyzją z dnia "[...]" inwestorem byli A. i T. R., którzy załączyli do wniosku oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, w którym wskazali jako dokument potwierdzający prawo do dysponowania nieruchomością akt notarialny dotyczący lokalu mieszkalnego oraz uchwałę Wspólnoty Mieszkaniowej dotyczącą pomieszczenia strychowego. Z uwagi na fakt, że budynek, w którym zlokalizowana jest inwestycja jest własnością Wspólnoty Mieszkaniowej uznano za stronę postępowania Wspólnotę Mieszkaniową reprezentowaną przez zarządcę nieruchomości, któremu została doręczona kwestionowana decyzja o pozwoleniu na budowę. Organ wskazał, że E. L. jest właścicielem jednego z lokali znajdujących się w budynku przy ul. "[...]" w "[...]" i członkiem Wspólnoty Mieszkaniowej utworzonej przez właścicieli poszczególnych lokali na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Zatem podmiotem uprawnionym do występowania w charakterze strony w postępowaniu administracyjnym w sytuacji, gdy postępowanie dotyczy części wspólnej nieruchomości (w niniejszej sprawie pomieszczenia strychowego, w którym ma być realizowana przedmiotowa inwestycja) jest wspólnota mieszkaniowa reprezentowana przez zarząd. Zasadą bowiem jest, iż członkowie wspólnoty w sprawach jej dotyczących nie występują samodzielnie. W przedmiotowej sprawie E. L. nie wykazał własnego indywidualnego interesu prawnego oraz nie wskazał przepisu prawa powszechnie obowiązującego, z którego wywodzi ów interes. Z kolei podnoszona przez E. L. kwestia uchwały Wspólnoty Mieszkaniowej nr "[...]" z dnia "[...]" w sprawie wyrażenia zgody na udostępnienie pomieszczenia strychowego na zamontowanie pieca nie może być przedmiotem oceny w toku postępowania administracyjnego, albowiem te sprawy należą do kognicji sądów powszechnych. Ponadto Prezydent wskazał, iż organ administracji architektoniczno-budowlanej w ramach swoich kompetencji bada oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane tylko pod względem prawidłowości jego wypełnienia, a nie pod kątem prawdziwości zawartych w nim informacji. Tym samym nie jest uprawniony do sprawdzania lub podważania prawdziwości oświadczenia złożonego przez inwestora. Konkludując podniósł, że w świetle zebranych dowodów i dokumentów należało uznać, iż nie zachodzą przesłanki wynikające z przepisów art. 28 ust. 2 ustawy Prawo budowlane dotyczące uznania E. L. za stronę postępowania w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę dla inwestycji polegającej na wykonaniu instalacji gazowej. Tym samym kwestionowana decyzja nie jest dotknięta wadą wymienioną w art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a., co wskazuje na brak podstaw do jej uchylenia.