Wyrok WSA w Łodzi z dnia 3 kwietnia 2012 r., sygn. I SA/Łd 230/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Cezary Koziński Sędziowie: Sędzia WSA Paweł Kowalski (spr.) Sędzia WSA Bartosz Wojciechowski Protokolant: Szymon Chrostek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. postanowieniem z dnia [...] r. na podstawie art. 216 w związku z art. 162 § 1, art. 163 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej "O.p."), odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. ustalającej J. W. zobowiązanie w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. w kwocie 1.630.098 zł od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów w wysokości 2.173.464 zł.

W uzasadnieniu tego postanowienia, przedstawiając stan faktyczny sprawy, stwierdził, że decyzja wymiarowa z [...] r. została doręczona ówczesnemu pełnomocnikowi podatnika - doradcy podatkowemu M. M. - w dniu [...]r. Wnioskiem z 2 kwietnia 2009 r. pełnomocnik podatnika adwokat A. M. wystąpił o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od ww. decyzji.

Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, iż zgodnie z art. 162 § 1 i art. 163 § 2 O.p. w razie uchybienia terminu do złożenia odwołania organ podatkowy właściwy do rozpatrzenia odwołania, postanawia przywrócić termin, na wniosek zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy. Podanie o przywrócenie terminu należy złożyć wraz z odwołaniem w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 162 § 2 O.p.). Wskazał na cztery łączne przesłanki przywrócenia terminu, zawarte w art. 162 O.p. Pierwszą z nich jest uprawdopodobnienie przez osobę zainteresowaną braku winy. Kryterium braku winy, jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, wiąże się z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie czynności, dla której ustanowiony był termin, stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia. Zatem brak winy w uchybieniu terminu można przyjąć tylko wtedy, gdy strona nie mogła przeszkody usunąć. Osoba zainteresowana ma uprawdopodobnić brak swojej winy, czyli ma uwiarygodnić stosowną argumentacją swoją staranność oraz fakt, że przeszkoda uniemożliwiająca dochowanie terminu była od niej niezależna i istniała przez cały czas, aż do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu (powstała w czasie biegu terminu do dokonania czynności procesowej i trwała po jego upływie aż do wystąpienia z wnioskiem). Drugą przesłanką przywrócenia terminu jest wniesienie przez stronę zainteresowaną wniosku o przywrócenie terminu. Trzecią przesłanką jest dochowanie terminu do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu. Termin do wniesienia tego wniosku zaczyna biec dopiero od dnia ustania przeszkody uniemożliwiającej dochowanie terminu, i - licząc od tego dnia - wynosi siedem dni. Czwartą przesłanką jest dopełnienie, wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu, tej czynności, dla której był ustanowiony termin, np.: wniesienie odwołania.