Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 marca 2012 r., sygn. I SA/Wa 994/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz Sędziowie WSA Marta Kołtun - Kulik WSA Przemysław Żmich (spr.) Protokolant referent stażysta Zbigniew Dzierzęcki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 marca 2012 r. sprawy ze skargi B. B. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wpisania do rejestru zabytków oddala skargę.

Uzasadnienie

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, po rozpatrzeniu odwołania B. B., decyzją z dnia [...] marca 2011 r., nr [...] utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] września 2010 r., nr [...] odmawiającą wpisania budynku mieszkalnego położonego w K. przy ul. [...] wraz z otaczającym go drzewostanem do rejestru zabytków nieruchomych województwa [...].

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.

B. B., właściciel nieruchomości położonej w K. przy ul. [...], pismem z dnia 5 lipca 2010 r. zwróciła się do [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z wnioskiem o wpisanie do rejestru zabytków budynku przy ul. [...] w K.

[...] Wojewódzki Konserwator Zabytków decyzją z dnia [...] września 2010 r. odmówił wpisania budynku mieszkalnego w K. przy ul. [...] wraz z otaczającym go drzewostanem do rejestru zabytków nieruchomych województwa [...]. W uzasadnieniu powyższej decyzji wskazano, iż przedmiotowy budynek nie posiada wartości historycznych, artystycznych i naukowych, w stopniu uzasadniającym objęcie go ochroną konserwatorską na podstawie wpisu do rejestru zabytków.

Od powyższej decyzji B. B. wniosła odwołanie. Zdaniem skarżącej, przedmiotowy budynek jest świadectwem minionej epoki oraz posiada wartości artystyczne i naukowe.

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] marca 2011 r., nr [...] utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] września 2010 r., nr [...]. W uzasadnieniu organ wskazał, że definicja zabytku zawarta w art. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.) - zwanej dalej ustawą, określa zabytek nieruchomy jako nieruchomość, jej cześć lub zespół nieruchomości, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową. Z definicji tej nie wynika, że za zabytek należy uznawać jedynie obiekty wpisane do rejestru zabytków. Ponadto zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy ochronie i opiece podlegają zabytki, bez względu na stan zachowania.