Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 8 marca 2012 r., sygn. I SA/Ol 796/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tadeusz Piskozub, Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski, sędzia WSA Wojciech Czajkowski (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Jakub Gosk, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 8 marca 2012r. sprawy ze skargi Z. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu zażalenia Z.K. utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]" w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego.

Z akt sprawy wynika, że w dniu 8 grudnia 2009 r. wpłynęło do Urzędu Skarbowego pismo Z.K. z 4 grudnia 2010r., zatytułowane jako "skarga na czynności egzekucyjne". W piśmie tym zarzucono organowi, m.in. niedoręczenie upomnienia oraz wystawionego w dniu "[...]" przez Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, tytułu wykonawczego obejmującego należności Z.K. z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników za II - IV kwartał 2008 r. i I kwartał 2009 r., w łącznej wysokości 698,60 zł. Zarzucono też wszczęcie egzekucji bez podstawy prawnej oraz brak pouczenia o możliwości zgłoszenia zarzutów odnośnie prowadzenia egzekucji administracyjnej. Zobowiązany podniósł ponadto, iż wystawione na podstawie jednego tytułu wykonawczego zawiadomienie o zajęciu wierzytelności z rachunku bankowego wysłane zostało przez organ do trzech różnych banków.

Po wezwaniu strony do złożenia wyjaśnień odnośnie charakteru żądania, wobec treści jej pisma z dnia 14 stycznia 2010r., pismo z 4 grudnia 2010r. Naczelnik Urzędu Skarbowego zakwalifikował jako wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego i po jego rozpoznaniu, postanowieniem z dnia "[...]" odmówił umorzenia postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 59 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.), powoływanej dalej jako u.p.e.a.. Rozstrzygnięcie to zostało uchylone w toku kontroli instancyjnej, a sprawa została przekazana do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. W uzasadnieniu wydanego w związku z zażaleniem strony postanowienia z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że rozstrzygając sprawę organ egzekucyjny oparł się jedynie na stanowisku wierzyciela, które w postępowaniu prowadzonym w trybie art. 59 u.p.e.a. nie jest wymagane. Nie przeprowadził natomiast samodzielnej oceny przesłanek umorzenia postępowania egzekucyjnego, a ponadto nie zbadał podnoszonych przez zobowiązanego okoliczności oraz nie odniósł się do sformułowanych przez niego zarzutów.