Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 21 marca 2012 r., sygn. II SA/Gl 32/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska,, Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant Barbara Urban, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2012 sprawy ze skargi E. F. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania w sprawie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego w K. decyzją z dnia [...] r. nr [...], nałożył na E. F. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą "A", reprezentowanego przez radców prawnych B. Z. i B. K., karę pieniężną w kwocie 8000 zł z tytułu wykonywania transportu drogowego bez wymaganej licencji. Decyzję wysłano na adres firmy "A" i jej odbiór pokwitowała w dniu 13 grudnia 2010 r. G. S.

E. F. działający przez radcę prawnego B. Z. i doradcę podatkowego B. K., pismem nadanym za pośrednictwem poczty w dniu 28 grudnia 2010 r. wniósł odwołanie od powyższej decyzji, w którym pełnomocnicy zakwestionowali fakt jej doręczenia z naruszeniem art. 40 § 2 kpa, a mianowicie z pominięciem pełnomocnika strony. Jednocześnie pełnomocnicy powołali się na powiadomienie ich przez stronę o otrzymaniu decyzji w dniu następnym, tj. 14 grudnia 2010 r.

Zaskarżonym postanowieniem podjętym z up. Dyrektora Izby Celnej w K. na podstawie art. 129 § 1 i 2 oraz art. 134 kpa, stwierdzono uchybienie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w K. W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że zgodnie z dyspozycją jednego z pełnomocników, tj. B. K., decyzja organu I instancji została wysłana bezpośrednio na adres strony i odebrana w dniu 13 grudnia 2010 r. Wyjaśniono, że w złożonym do akt pełnomocnictwie z dnia 24 kwietnia 2010 r. nie zostały wskazane adresy dla doręczeń dla ustanowionych pełnomocników w osobach B. Z. i B. K. W tej sytuacji organ I instancji pismem z dnia 23 listopada 2010 r. wezwał E. F. o wskazanie adresów dla doręczeń ustanowionych pełnomocników. W odpowiedzi pismem z dnia 30 listopada 2010 r. doradca podatkowy B. K. wskazał, że wszelką korespondencję w przedmiotowej sprawie kierowaną na ręce pełnomocników, należy przesyłać na dotychczasowy adres. "A, O. ul. [...]. W tym stanie rzeczy organ odwoławczy uznał, że doręczenie decyzji organu I instancji stronie w dniu 13 grudnia 2010 r. było prawidłowe, zaś pełnomocnicy winni być świadomi konsekwencji dyspozycji doręczenia pism na adres strony. Zatem w niniejszej sprawie nie naruszono art. 40 § 2 kpa. Z uwagi na doręczenie decyzji w dniu 13 grudnia 2010 r., termin do wniesienia odwołania upłynął zaś 27 grudnia 2010 r. podczas gdy odwołanie nadano za pośrednictwem poczty w dniu 28 grudnia 2010 r. W tym stanie rzeczy strona uchybiła terminowi z art. 129 § 2 kpa.