Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 18 listopada 2011 r., sygn. IV SA/Gl 201/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka, Sędzia WSA Rafał Wolnik (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Anna Trzuskowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2011 r. sprawy ze skargi "A" S.A. w K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na zajęcie pasa drogowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., powołując się na art. 134 Kodeksu postępowania administracyjnego (k.p.a.), na skutek wniesionego przez pełnomocnika obecnie skarżącej "T" S.A. w K. (dawniej: [...] S.A.) odwołania od decyzji Prezydenta Miasta M. z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie zezwolenia na lokalizację urządzeń w pasie drogowym, stwierdziło, że odwołanie wniesione zostało z uchybieniem ustawowo określonego terminu.

Z akt sprawy wynika, że już wnioskiem z dnia 26 maja 2009 r. skarżąca zwróciła się do organu pierwszej instancji o wydanie zezwolenia na lokalizację urządzeń w pasie drogowym. Rozpoznając ten wniosek organ pierwszej instancji wydał w dniu [...]r. decyzję odmowną. Wnioskiem z dnia 18 listopada 2009 r. skarżąca ponownie zwróciła się o wydanie zezwolenia w tym samym zakresie, nie wskazując przy tym żadnych innych okoliczności niż te, które były podstawą wydania decyzji z dnia [...] r. Rozpoznając ten wniosek organ pierwszej instancji decyzją z dnia [...] r. umorzył postępowanie administracyjne uznając, że wniosek z dnia [...] r. dotyczy sprawy już rozstrzygniętej ostateczną decyzją. Odwołanie od decyzji z dnia [...] r. wniósł pełnomocnik skarżącej radca prawny Z. C. Postanowieniem z dnia [...] r. organ odwoławczy stwierdził niedopuszczalność tego odwołania uznając, że decyzja organu pierwszej instancji z dnia [...] r. nie została skutecznie doręczona. Pismem z dnia 9 kwietnia 2010 r. skarżąca złożyła nowy wniosek o wydanie zezwolenia na lokalizację urządzeń w pasie drogowym. Wniosek ten został podpisany przez pełnomocnika skarżącej L. W. Do wniosku dołączono m.in. odpis pełnomocnictwa z dnia 29 stycznia 2010 r. udzielonego przez skarżącą I. G. oraz odpis pełnomocnictwa z dnia 1 kwietnia 2010 r. udzielonego L. W. przez działającą w imieniu skarżącej I. G. Z treści tego pierwszego pełnomocnictwa wynika m.in., że pełnomocnik jest umocowany do udzielania dalszych pełnomocnictw w zakresie nim objętym. Rozpoznając ten wniosek organ pierwszej instancji decyzją z dnia [...] r. zezwolił na lokalizację wnioskowanych urządzeń w pasie drogowym określając jednocześnie warunki tego zezwolenia. Decyzja została doręczona pełnomocnikowi skarżącej L. W. w dniu 27 lipca 2010 r. Odwołanie od tej decyzji wniósł w imieniu skarżącej radca prawny Z. C., kwestionując nałożony tą decyzją na skarżącą obowiązek odtworzenia chodnika na całej jego szerokości. Odwołanie zostało złożone za pośrednictwem poczty, gdzie zostało nadane w dniu 11 sierpnia 2010 r. W uzupełnieniu odwołania, pismem z dnia 6 września 2010 r., pełnomocnik skarżącej radca prawny Z. C., zarzucił dodatkowo organowi pierwszej instancji naruszenie art. 40 § 2 k.p.a. poprzez niedoręczenie mu kwestionowanej decyzji jako pełnomocnikowi, który zgłosił swój udział przy odwołaniu z dnia 11 stycznia 2010 r., a także naruszenie art. 45 k.p.a. Powołał się na pogląd organu odwoławczego wyrażony w postanowieniu z dnia [...] r. dotyczący niewłaściwie udzielonego pełnomocnictwa L. W. W jego ocenie decyzja organu pierwszej instancji winna być doręczona na adres wskazany w odwołaniu z dnia 11 stycznia 2010 r.