Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 7 marca 2012 r., sygn. I SA/Gd 102/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Fabińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 marca 2012 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. z siedzibą w W na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G z dnia 16 listopada 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1999 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 11 sierpnia 2005 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, określił "A" Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dawniej w G.) - zwanej dalej skarżącej - zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 1999 r. w kwocie 428.673 zł.

Po rozpatrzeniu wniesionego przez skarżącą odwołania decyzją z dnia 16 listopada 2006 r. Dyrektor Izby Skarbowej uchylił rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji w części i orzekł o obniżeniu zobowiązania z kwoty 428.673 zł do kwoty 411.042 zł.

Organ odwoławczy podzielił ocenę organu pierwszej instancji, że skarżąca zawyżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę 967.000 zł (wynikającą z faktury nr [...] na kwotę 726.000 zł wystawionej przez "B" s.c. za sprzedaż maszyn poligraficznych oraz faktur wystawionych przez "C" s.c. nr [...] za remont maszyn poligraficznych na kwotę 40.000 zł i nr [...] za instalację maszyn poligraficznych na kwotę 201.000 zł) oraz zawyżyła przychody o kwotę 1.700.000 zł (wynikającą z faktur dokumentujących sprzedaż "D" S.A.: nr [...] za sprzedaż maszyn poligraficznych na kwotę 1.250.000 zł oraz nr [...] za montaż i uruchomienie maszyn na kwotę 450.000 zł), ponieważ czynności dokumentowane wskazanymi fakturami nie zostały w rzeczywistości wykonane.

Powyższy wniosek organ odwoławczy wysnuł w oparciu o zeznania świadków: M. G. - Prezes Zarządu "D" S.A. - która zeznała, że nie widziała nigdy zakupionych przez podmiot przez nią reprezentowany przedmiotowych maszyn poligraficznych, nie zetknęła się z żadnymi dokumentami towarzyszącymi zakupowi maszyn, a transakcje miały charakter fikcyjny, co potwierdził w toku przesłuchania Z. K. pełniący funkcję prezesa "D" SA w 1999 r. Fikcyjność wskazanych transakcji stwierdził też A. G. - wspólnik spółki cywilnej, która wystawiła faktury sprzedaży przedmiotowych urządzeń na rzecz skarżącej. Organ odwoławczy ustalił, że w związku z ww. transakcjami brak jest dokumentów towarzyszących zazwyczaj zakupowi tego typu urządzeń np. protokołów zdawczo- odbiorczych, dowodów transportowych. Nadto organ drugiej instancji ustalił, że skarżąca nigdy nie składowała przedmiotowych maszyn poligraficznych, czego dowodzi brak jakiejkolwiek dokumentacji na ten temat w ewidencji dowodów magazynowych. Organ odwoławczy uznał, że prawidłowo organ pierwszej instancji w konsekwencji stwierdzenia fikcyjności powyższych transakcji uznał księgi rachunkowe skarżącej w części obejmującej zapisy tych transakcji za nierzetelne, co pozbawia je mocy dowodowej w zakresie zawartych w nich zapisów. Organ odwoławczy jako prawidłowe ocenił stanowisko organu pierwszej instancji, który stwierdził, że spółka, mimo ciążącego na niej ciężaru dowodowego, nie udowodniła, by rzeczone transakcje w istocie miały miejsce.