Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 lutego 2012 r., sygn. II SA/Wa 1490/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński Sędzia WSA Sławomir Antoniuk (spraw.) Sędzia WSA Andrzej Góraj Protokolant Paweł Wyszyński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2012 r. sprawy ze skargi D. G. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz skarżącego D. G. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 oraz art. 18 ust. 1 pkt 2 w z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 maja 1999r. o broni i amunicji (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.), utrzymał w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] lutego 2011 r nr [...] cofającą D. G. pozwolenie na posiadanie broni palnej myśliwskiej.
W uzasadnieniu powyższej decyzji Komendant Główny Policji podniósł, iż Komendant Wojewódzki Policji w [...] decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. cofnął D. G. pozwolenie na posiadanie broni palnej myśliwskiej, wskazując jako podstawę prawną przepis art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji, w myśl którego właściwy organ Policji cofa pozwolenie na broń, jeżeli posiadacz pozwolenia na broń należy do kategorii osób, co do których istnieje uzasadniona obawa, że mogą one użyć broni w sposób sprzeczny z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, w szczególności skazanych prawomocnym orzeczeniem sądu za przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu i mieniu, albo wobec których toczy się postępowanie karne o popełnienie takich przestępstw. Organ I instancji ustalił, iż stosunku do wymienionego toczy się postępowanie karne o popełnienie czynu z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W sprawie tej oskarżono D. G. o to, że działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą rozpowszechniał bez zgody osoby uprawnionej znak towarowy widniejący na etykietach oznaczających wyroby alkoholowe. W toku postępowania ustalono również, że Sąd Rejonowy w [...] prowadzi przeciwko wymienionemu postępowanie karne o popełnienie czynu z art. 300 § 2 k.k. (tj. przeciwko obrotowi gospodarczemu) oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w [...] z dnia [...] czerwca 2009 r. sygn. akt [...] D. G. został uznany winnym popełnienia wykroczenia z art. 51 ust. 2 pkt 3 ustawy o broni i amunicji, tj. niedopełnienia pisemnego zawiadomienia właściwego organu Policji o zmianie miejsca stałego pobytu w terminie 14 dni od daty zameldowania.