Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 23 lutego 2012 r., sygn. I SA/Sz 1059/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Kowalewska, Sędziowie Sędzia WSA Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka (spr.), Sędzia WSA Anna Sokołowska, Protokolant Lidia Maląg, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 lutego 2012 r. sprawy ze skargi I.K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 19 października 2011 r. nr [...] w przedmiocie pozostawienia odwołania bez rozpatrzenia oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w S., postanowieniem z dnia [...]

o nr [...] wydanym na podstawie art. 228 § 1 pkt 3 w związku z art. 222 i art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), dalej zwanej: O.p., orzekł o pozostawieniu bez rozpoznania odwołania I. K. wniesionego od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. z dnia [...] r., nr [...] określającej stronie w podatku od towarów i usług za październik 2009 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w wysokości [...] w tym: kwotę do zwrotu na rachunek bankowy wskazany przez podatnika w wysokości [...] oraz kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości[...] .

W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał, że 1 września 2011 r. do kancelarii Izby Skarbowej w S. wpłynęło, wraz z aktami sprawy, odwołanie

z dnia 17 sierpnia 2011 r. od opisanej powyżej decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego

w K. Analizując treść tego odwołania, organ odwoławczy stwierdził, że nie spełnia ono wymogów zawartych w art. 137 § 3 oraz w art. 222 O.p. Odwołanie zostało bowiem podpisane przez A. P., lecz nie załączono do niego pełnomocnictwa udzielonego A. P. do reprezentowania I. K. w postępowaniu prowadzonym przez Dyrektora Izby Skarbowej w S., zaś w aktach sprawy znajdowało się jedynie pełnomocnictwo udzielone A. P. do "reprezentowania (...) przed Urzędem Skarbowym w K. w związku z toczącym się postępowaniem podatkowym w podatku od towarów i usług". Okoliczność ta rodziła zaś uzasadnioną wątpliwość, czy strona zamierza działać w postępowaniu odwoławczym przez pełnomocnika, czy też samodzielnie. Ponadto, uzasadnienie odwołania stanowiło jedno zdanie: "Skarżona decyzja została wydana z rażącym naruszeniem przepisów podatkowych".