Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 stycznia 2012 r., sygn. I SA/Wr 1619/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryka Łysikowska (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Protokolant Agnieszka Wróblewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. z siedzibą w M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia 3 października 2011 r. nr [...] w przedmiocie opłaty paliwowej za miesiące marzec - maj 2007 r. oraz maj 2008 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Celnej we W. zaskarżoną decyzją z dnia [...] października

2011 r. ([...]) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego we W. z dnia [...] lipca 2011 r. ([...]) określającą A Sp. z o. o. zobowiązanie z tytułu opłaty paliwowej za miesiące marzec - maj 2007 r. i maj 2008 r.

Ze stanu faktycznego sprawy wynikało, że A Sp. z o. o. w latach 2007 - 2008 dokonywało zakupu oleju napędowego, od którego nie został zapłacony podatek akcyzowy na wcześniejszym etapie obrotu. Strona skarżąca podlegała zatem obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych, jak również obowiązana była do zapłaty opłaty paliwowej. Z akt sprawy wynika, że spółka nie składała w urzędzie celnym informacji o opłacie paliwowej w latach 2007 - 2008 oraz nie dokonywała wpłaty z tego tytułu.

Mając powyższe na uwadze organ pierwszej instancji w dniu [...] maja 2011 r. wszczął z urzędu postępowanie w sprawie określenia wysokości zobowiązania z tytułu opłaty paliwowej za miesiące marzec, kwiecień i maj 2007 r. oraz maj 2008 r., a następnie decyzją z dnia [...] lipca 2011 r. określił stronie zobowiązanie z tytułu opłaty paliwowej.

W odwołaniu od powyższej decyzji strona zarzuciła organowi naruszenie przepisów prawa materialnego, polegające na błędnej wykładni art. 2 pkt 31 i 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 108 poz. 908 ze zm.) w zw. z art. 37h ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 256 poz. 2571 ze zm.) i przyjęciu, że spółka zobowiązana jest do zapłaty opłaty paliwowej z tytułu zakupu paliwa wykorzystywanego na potrzeby własnej produkcji rolnej do kombajnów i ciągników rolniczych, które nie stanowią pojazdów przeznaczonych do poruszania się po drodze ani też pojazdów samochodowych w rozumieniu przepisów Prawa o ruchu drogowym. Skarżąca podniosła ponadto zarzuty naruszenia prawa procesowego, tj. art. 121, art. 122, art. 180 i art. 187 oraz art. 210 § 1 pkt 6 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej: O.p.) poprzez brak uzasadnienia faktycznego wydanej decyzji.