Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 stycznia 2012 r., sygn. I SA/Wr 1583/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryka Łysikowska, Sędziowie Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska, Sędzia WSA Barbara Ciołek (sprawozdawca), Protokolant Aleksandra Słomian, po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2012 r. w Wydziale I na rozprawie sprawy ze skargi A. sp. z o.o. w U. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia 21 września 2011 r. nr [...] w przedmiocie opłaty paliwowej za październik 2006 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Przystępując do rozstrzygania, Sąd przyjął stan faktyczny i prawny sprawy j/n.

Dyrektor Izby Celnej we W. zaskarżoną decyzją z dnia [...]r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego we W. z dnia [...] r. nr [...] określającą "A". z o. o. w Udaninie opłatę paliwową za miesiąc październik 2006 r. w wysokości 2.471,00 zł.

Ze stanu faktycznego sprawy wynikało, że "A". z o. o. (dalej: skarżąca, strona postępowania) dokonała w październiku 2006 r. zakupu 28.000 litrów oleju napędowego od Biura Handlowego "B". z o.o. we W., od którego nie został zapłacony podatek akcyzowy na wcześniejszym etapie obrotu. Wobec tego, skarżąca podlegała obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych, jak również obowiązana była do zapłaty opłaty paliwowej. Z akt sprawy wynika, że skarżąca nie składała w urzędzie celnym informacji o opłacie paliwowej w 2006 r. i nie dokonywała wpłaty z tego tytułu.

Mając powyższe na uwadze Naczelnik Urzędu Celnego we W. (dalej: organ pierwszej instancji) decyzją z dnia [...] r. określił skarżącej opłatę paliwową za wskazany okres w łącznej wysokości 2.471,00 zł.

W odwołaniu od powyższej decyzji skarżąca zarzuciła organowi pierwszej instancji naruszenie przepisów prawa materialnego, polegające na błędnej wykładni art. 2 pkt 31 i 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 108 poz. 908 ze zm.) w zw. z art. 37h ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 256 poz. 2571 ze zm., dalej uapKFD) przez przyjęcie, że skarżąca zobowiązana jest do zapłaty opłaty paliwowej z tytułu zakupu paliwa wykorzystywanego na potrzeby własnej produkcji rolnej do kombajnów i ciągników rolniczych, które nie stanowią pojazdów przeznaczonych do poruszania się po drodze, ani też pojazdów samochodowych w rozumieniu przepisów Prawa o ruchu drogowym. Skarżąca podniosła ponadto zarzut naruszenia prawa procesowego, tj. art. 121, art. 122, art. 180 i art. 187 oraz art. 210 § 1 pkt 6 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej: "O.p."), poprzez brak uzasadnienia faktycznego wydanej decyzji.