Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 stycznia 2012 r., sygn. III SA/Wa 1942/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Golec (sprawozdawca), Sędzia WSA Krystyna Kleiber, Protokolant referent stażysta Marika Krawczyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi A. z siedzibą w Wielkiej Brytanii na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty niezwróconej części kwoty podatku oraz odmowy naliczenia i wypłaty odsetek z tytułu nieterminowego zwrotu podatku od towarów i usług za okres od września do grudnia 2005 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz A. z siedzibą w Wielkiej Brytanii kwotę 757 zł (słownie: siedemset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Skarżąca - A. z siedzibą w Wielkiej Brytanii, 23 lutego 2006 r. złożyła wniosek o zwrot podatku od towarów i usług za okres od września do grudnia 2005 r. w kwocie 598 111,34 zł.

Decyzją z [...] grudnia 2008 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. orzekł o zwrocie na rzecz Skarżącej podatku od towarów i usług od września do grudnia 2005 r. w kwocie 598 111,34 zł.

Pismem z 29 kwietnia 2010 r. Skarżąca wniosła o wypłatę niezwróconej części podatku VAT oraz odsetek w wysokości 79 159 zł na dzień złożenia wniosku, z tytułu opóźnienia w wydaniu ww. decyzji. W uzasadnieniu Skarżąca podniosła, że Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonując zwrotu podatku od towarów i usług za okres od marca do września 2005 r. nie doliczył i nie wypłacił należnych Spółce odsetek wynikających z niedotrzymania sześciomiesięcznego terminu na wydanie decyzji oraz wypłatę zwrotu VAT. Termin ten wynika z treści § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 23 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz U. Nr 89 poz. 851) - dalej powoływanego jako rozporządzenie z 23 kwietnia 2004 r. Zgodnie z postanowieniami art. 87 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004r. nr 54 poz. 535 ze zm) - dalej powoływanej jako "u.p.t.u." kwota zwrotu VAT niezwrócona w stosownym terminie jest traktowana, jako nadpłata podlegająca oprocentowaniu w rozumieniu przepisów Ordynacji Podatkowej. Zgodnie z odpowiednimi zapisami Ordynacji Podatkowej nadpłata stanowi nienależne świadczenie o charakterze publicznoprawnym, a taki właśnie charakter ma niewypłacony zwrot podatku VAT. W związku z niewypłaceniem należnych odsetek wypłacona kwota zwrotu w wysokości ustalonej w decyzji zgodnie z art. 78a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w dalszej części powoływanej, jako O.p. została przez Spółkę zaliczona proporcjonalnie na poczet należnej kwoty zwrotu (zaliczenie w wysokości 418 259 zł) oraz na poczet należnych odsetek z tytułu nieterminowej wypłaty zwrotu VAT w wysokości 179 852 zł na dzień wypłaty kwoty zwrotu. Zdaniem Spółki Naczelnik Urzędu Skarbowego nie wypłacił jej części należnego i potwierdzonego w decyzji zwrotu w wysokości 179 336 zł. Kwota ta dodatkowo powinna być powiększona o należne odsetki wynoszące 79 159 zł na dzień złożenia wniosku. Zdaniem Skarżącej przedmiot zwrotu dla podmiotów zagranicznych mieści się w definicji podatku naliczonego przedstawionej w art. 86 u.p.t.u., a tym samym w zakresie nieuregulowanym odrębnie przepisy dotyczące zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym należy stosować także do zwrotu VAT dla podmiotów zagranicznych. Ustawodawca nie musiał powtarzać uprawnienia do otrzymania odsetek w przepisach wykonawczych do ustawy, gdyż podmiotom zagranicznym przyznane zostało takie samo prawo do zwrotu podatku jak podatnikom zarejestrowanym na VAT w Polsce. Jednocześnie brak jest przepisu pozbawiającego podmioty zagraniczne tego prawa w przypadku nieterminowego zwrotu, więc Spółka uprawniona była do otrzymania stosownych odsetek. Skarżąca podkreśliła, że stanowisko takie zostało potwierdzone przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku sygn. akt I FSK 96/08.