Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 stycznia 2012 r., sygn. I SA/Wa 1904/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik (spr.) Sędziowie: WSA Emilia Lewandowska WSA Dariusz Pirogowicz Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi L.M. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia zarządcy nieruchomości kary dyscyplinarnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej na rzecz skarżącej L.M. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lipca 2011 r., nr [...] Minister Infrastruktury utrzymał w mocy decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] sierpnia 2007 r., nr [...] orzekającą o zastosowaniu wobec L.M. kary dyscyplinarnej w postaci upomnienia.

Zaskarżone rozstrzygnięcie z dnia [...] lipca 2011 r. zostało wydane w oparciu o następujące ustalenia prawne i faktyczne.

Na wniosek Ministra Budownictwa z dnia [...] czerwca 2006 r., nr [...], w związku ze skargą z dnia 11 maja 2006 r. złożoną przez firmę A. [...] S.A. w R., właściciela lokalu handlowo-usługowego przy ul. [...] w S., Komisja Odpowiedzialności Zawodowej przeprowadziła wobec zarządcy nieruchomości L.M. postępowanie wyjaśniające z tytułu odpowiedzialności zawodowej.

Zarządcy nieruchomości zostały postawione, wynikające ze skargi, poniższe zarzuty:

1) pobierania wynagrodzenia za czynności zarządzania na nieruchomości, które nie były wykonywane,

2) nieprawidłowego obciążania Wspólnoty Mieszkaniowej kosztami związanymi z zakupem materiałów pisemnych,

3) niezgodności przy rozliczaniu przez zarządcę nieruchomości świadczeń dostarczanych do nieruchomości,

4) ubezpieczenia całej nieruchomości pomimo posiadanej wiedzy, że strona skarżąca dokonuje indywidualnego ubezpieczenia swojej części nieruchomości,