Wyrok WSA w Lublinie z dnia 19 stycznia 2012 r., sygn. II SA/Lu 851/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz,, Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska (sprawozdawca), Protokolant Starszy asystent sędziego Marcin Małek, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi [...] Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w [...] na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2011 r., znak: [...], wydaną z upoważnienia Wojewody L., utrzymano w mocy decyzję Prezydenta Miasta L. Nr [...] z dnia [...] maja 2011 r., znak [...] zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą L. S. M. w L. pozwolenia na budowę budynku usług komercyjnych ochrony zdrowia z instalacjami wewnętrznymi: wodno - kanalizacyjną, centralnego ogrzewania, elektryczną, wentylacją i klimatyzacją; z zagospodarowaniem terenu tj. wykonaniem dojść, dojazdów oraz zjazdu z ul. K. na działkach nr [...] przy ul. K. - Z. w L.

Powyższa decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Decyzją z dnia [...] maja 2011 r. organ pierwszej instancji, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, zatwierdził projekt budowlany i udzielił L. S. M. w L. pozwolenia na realizację opisanej wyżej inwestycji.

Od powyższej decyzji odwołała się A. I. Spółka z o.o., będąca właścicielką sąsiedniej działki nr ewid. [...]. Decyzji zarzuciła naruszenie prawa polegające na wydaniu decyzji pomimo braku rozstrzygnięcia w sprawie postanowienia o odmowie zawieszenia postępowania, z powodu toczącego się postępowania sądowego o ustanowienie służebności drogi koniecznej. Skarżąca zarzuciła też obrazę art. 77 § 1 i 107 § 3 k.p.a., polegającą na tym, że organ pominął istnienie wniosku o zawieszenie postępowania i nie wyjaśnił powodu, dla którego wydał decyzję bez oczekiwania na rozstrzygnięcie w sprawie zażalenia na postanowienie, a nawet bez oczekiwania na upływ terminu do wniesienia zażalenia. Ponadto, jak wskazała A. I. Spółka z o.o., decyzja Prezydenta Miasta L. została wydana z naruszeniem art. 106 § 1 k.p.a., polegającym na tym, że w niniejszej sprawie inny organ, tj. Wojewoda L., nie wypowiedział się jeszcze w sprawie zażalenia na postanowienie, które wydano w ramach tego postępowania.