Wyrok WSA w Krakowie z dnia 31 stycznia 2012 r., sygn. III SA/Kr 468/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Dąbek Sędziowie WSA Barbara Pasternak WSA Janusz Kasprzycki (spr.) Protokolant Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 9 marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego skargę oddala

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 9 marca 2011 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze na podstawie art. 8, art. 11, art. 38 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175 poz. 1362 z późn. zm., zwanej dalej ustawą o pomocy społecznej) oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity, Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 z późn. zm., zwanej dalej w skrócie - k.p.a.) - utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

Organ I instancji - Prezydent Miasta - decyzją z dnia [...] 2010 r., znak: [...], odmówił J. M. przyznania świadczenia w formie zasiłku okresowego.

W uzasadnieniu tej decyzji organ I instancji wskazał, że wnioskiem z dnia 29 października 2010 r. J. M. wystąpił o udzielenie pomocy finansowej w formie zasiłku okresowego. W trakcie prowadzonego postępowania organ ustalił, że wnioskodawca prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. W miesiącu wrześniu 2010 r. nie osiągnął własnych dochodów i utrzymywał się ze świadczeń z pomocy społecznej. Tym samym dochód wnioskodawcy wynoszący 0 złotych nie przekroczył kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej wynoszącego 477 złotych, a określonego w art. 8 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej. Dalej organ I instancji wskazał na regulację art. 4 w/w ustawy, w myśl którego osoby i rodziny korzystające z pomocy społecznej są obowiązane do współdziałania w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji życiowej, a także na regulację art. 11 ust. 2 tej ustawy, w świetle którego brak takiej współpracy może stanowić podstawę odmowy przyznania takiego świadczenia. Organ wskazał, że wnioskodawca nie zgłosił się do prac społecznie użytecznych w wyznaczonym terminie i nie rozliczył się ze skierowania do tych prac. W dniu 29 listopada 2010 r. oświadczył z kolei, że ze względu na stan zdrowia nie podejmie prac społecznie użytecznych. Równocześnie został poinformowany, że w powyższej sytuacji powinien doręczyć zaświadczenie lekarskie o niezdolności do pracy. W odpowiedzi na powyższe oświadczył, że zaświadczenia lekarskiego nie doręczy. Organ zaznaczył, że wnioskodawca nadal jest zarejestrowany w Grodzkim Urzędzie Pracy i ma możliwość podjęcia prac społecznie użytecznych. W dniu 6 grudnia 2010 r. wnioskodawca poinformował, że ze względu na niestawienie się na wyznaczony termin w Gminnym Urzędzie Pracy został pozbawiony statusu osoby bezrobotnej. Organ ustalił także, że nie podjął prac społecznie użytecznych oraz nie doręczył zaświadczenia o niezdolności do pracy. Opisany powyżej brak wywiązywania się z podejmowanych uzgodnień organ I instancji potraktował jako brak współdziałania z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu swojej trudnej sytuacji i odmówił przyznania przedmiotowego świadczenia.