Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 grudnia 2011 r., sygn. III SA/Wa 1078/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz, Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Kleiber (sprawozdawca), Sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant st. sekretarz sądowy Iwona Mazek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi K. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. oddala skargę

Uzasadnienie

K. G. (dalej Skarżący) prowadził w 2000 r. pozarolniczą działalność gospodarczą w spółce cywilnej pod nazwą Agencja [...] "A.". Spółka ta przekształciła się w spółkę z o.o. pod nazwą Agencja [...] "A.". W dniu 30 kwietnia 2001 r. Skarżący złożył w Urzędzie Skarbowym w S. zeznanie podatkowe za 2000 r. na formularzu PIT-36. Następnie w dniu 2 stycznia 2006 r. do Urzędu Skarbowego w S. wpłynął wniosek Skarżącego o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. We wniosku wskazano, że w roku 2000 i 2001 Agencja [...] "A." spółka cywilna, której wspólnikami byli J., A. i K. G., posiadała status Zakładu Pracy Chronionej - status ten został nadany Spółce na okres 3 lat, tj. od 31 grudnia 1998 r. do 30 grudnia 2001 r. Spółka ta przekształciła się w dniu 29 marca 2002 r. w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością pod nazwą Agencja [...] "A.". Z przyznaniem zaś Spółce w/w statusu, stosownie do art. 31 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 1997 r., Nr 123, poz. 776 z późn. zm. dalej ustawa o rehabilitacji), łączyło się zwolnienie od podatku dochodowego. Przepisy ustawy z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1999r., Nr 95, poz. 1101), które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. pozbawiły zakłady pracy chronionej tego zwolnienia. W uzasadnieniu wniosku Skarżący podniósł, że zalicza się do grupy podmiotów, których dotyczył wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2002 r. sygn. akt K 45/01 (OTK-A 2002, Nr 4, poz. 46), a także uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 marca 2005 r. sygn. akt FPS 4/04 (ONSAiWSA 2005/3/50). We wniosku o stwierdzenie nadpłaty Skarżący wskazał też, że długookresowym działaniem Spółki "A." na rzecz osób niepełnosprawnych była rozpoczęta w roku 1999, kontynuowana przez przekształconą "A." sp. z o .o. do roku 2003, inwestycja polegająca na zakupie lokalu użytkowego przeznaczonego na nową siedzibę firmy. Nowy lokal był lepiej przystosowany do potrzeb zatrudnionych przez spółkę osób niepełnosprawnych, gdyż znajdował się na parterze a poprzednia siedziba na piętrze. Okoliczność ta przesądzała, zdaniem Skarżącego o tym, że nabycie nowego lokalu i przystosowanie go do potrzeb osób niepełnosprawnych było inwestycją, o której mowa w powołanym wyroku Trybunału Konstytucyjnego dnia 25 czerwca 2002 r. sygn. akt K 45/01.