Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 grudnia 2011 r., sygn. III SA/Wa 626/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Bożena Dziełak, Sędziowie Sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), Sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Protokolant specjalista Alicja Bogusz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2011 r. sprawy ze skargi P. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004r. oddala skargę

Uzasadnienie

1. Z akt sprawy wynikało, iż Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. (dalej: Dyrektor UKS) decyzją z dnia [...] września 2010 r. określił Skarżącemu - P. F. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznym za 2004 r. w kwocie [...] zł oraz wysokość odsetek za zwłokę od niezapłaconych w terminie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za miesiące: styczeń, czerwiec i październik 2004 r. w łącznej kwocie [...] zł. Opierając się na wynikach przeprowadzonego postępowania kontrolnego organ ustalił, że Skarżący prowadzący działalność gospodarczą pod firmą “D." w 2004 r. zaniżył zobowiązanie podatkowe o kwotę [...] zł. Zdaniem organu pierwszej instancji Skarżący zawyżył koszty podatkowe na łączną kwotę [...] zł, zaliczając do kosztów uzyskania przychodów badanego okresu faktury, dotyczące: 1) zakupu usług, które w rzeczywistości nie dokumentują faktycznego ich wykonania, na łączną kwotę [...] zł, wystawione przez firmy: B. oraz I. na łączną kwotę [...] zł, Usługi B., na łączną kwotę [...] zł, P., na łączną kwotę [...] zł, Usługi R., na łączną kwotę [...] zł, 2) zakupu usług, które nie mają związku z przychodem Strony w badanym okresie, na łączną kwotę [...] zł, wystawione przez firmę P. M. M. Organ podatkowy uznał, iż powyższe faktury na łączną kwotę [...] zł nie odzwierciedlają dokonanych operacji gospodarczych, nie posiadają związku z przychodem, zatem na podstawie przepisów art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm., zwanej dalej u.p.d.o.f., w brzmieniu obowiązującym w stanie prawnym w 2004 r.), a więc nie stanowią kosztów uzyskania przychodów Strony w badanym okresie. Na podstawie przeprowadzonego w sprawie postępowania dowodowego Dyrektor UKS stwierdził, iż faktury VAT wystawione na rzecz przedsiębiorstwa Skarżącego przez ww. firmy nie odzwierciedlają stanu faktycznego i przedstawiają usługi, które w rzeczywistości nie zostały wykonane. Żaden z właścicieli ww. firm nie posiadał wykształcenia, ani wiedzy umożliwiającej wykonywanie koncepcji architektonicznych i urbanistycznych. Ponadto sami właściciele tych firm przesłuchiwani jako świadkowie zeznali, iż nie wykonywali takiego rodzaju usług, a jedynie wypisywali faktury (B. S., R. S., T. S.) lub wręcz twierdzili, że nie wypisywali faktur (J.G.). Rzekome wydatki poniesione przez Doradztwo Inwestycyjne na opłatę faktur wystawionych przez ww. firmy były zwracane Skarżącemu bezpośrednio po dokonaniu przelewu, o czym świadczą zeznania R. S. i B. S. oraz pracownicy banku dokonującej wypłat gotówkowych na rzecz właścicieli trzech pierwszych z ww. firm. W ocenie organu niewiarygodne są także rozliczenia gotówkowe z ww firmami, gdyż świadkowie zeznali że żadnej gotówki nie otrzymywali, a Skarżący nie posiada żadnych dokumentów potwierdzających przekazanie pieniędzy swoim dostawcom. Ponadto nazwa firmy z faktur zaewidencjonowanych w ciężar kosztów Skarżącego, wystawionych przez U., jest różna od nazwy firmy zarejestrowanej pod jej adresem i brzmi M. J. G., D. H. Organ wskazał, iż wymienione firmy wystawiały faktury VAT nie będąc zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług. Osoby będące właścicielami, bądź wspólnikami ww. firm potwierdziły, iż w 2004 r. nie prowadziły działalności gospodarczej i nie deklarowały żadnego dochodu z tego tytułu, ani nie składały deklaracji VAT - 7. Z analizy historii rachunków “B." B. S., P. "R." R. S., T. T. S. wynika, iż jedynymi zasileniami ww. rachunków były przelewy od firmy Skarżącego, co - w ocenie organu - jednoznacznie potwierdza, iż nie prowadziły one działalności gospodarczej, a jedynie wystawiały fikcyjne faktury, których uwiarygodnieniem miały być dokonane przelewy. W związku z powyższym organ stwierdził, że zafakturowane usługi przez ww. firmy nigdy nie zostały wykonane. Zatem w świetle powyższych ustaleń oraz mając na uwadze brzmienie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., kosztem uzyskania przychodów może być jedynie wydatek poniesiony w związku z rzeczywistą transakcją. Tymczasem, Strona zaliczyła przedmiotowe wydatki w kwocie [...] zł do kosztów uzyskania przychodów w oparciu o faktury, które nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów. Organ I instancji stwierdził, iż Skarżący nie udokumentował poniesionych kosztów związanych z przedmiotowymi fakturami, a przeprowadzona kontrola wykazała, że usługi w nich wyszczególnione faktycznie nie zostały wykonane. Ponadto faktury wystawione w czerwcu 2004 r. przez M. M. M. (nr 9-14) w, dotyczące koncepcji zabudowy jednorodzinnej w J. na kwote [...] netto, nie dokumentowały usług, które miały związek w przychodem. W 2004 r. i w latach następnych firma Skarżącego nie wystawiła ani jednej faktury sprzedaży dotyczącej świadczenia tego rodzaju usług. Organ stwierdził, iż kwota ta również nie stanowiła kosztów uzyskania przychodów. Organ I instancji uznał księgi rachunkowe w części dotyczącej ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu niewykonanych usług, badź usług zaewidencjonowanych w ciężar kosztów, które nie miały związku z uzyskanym przyuchodem w miesiącach: styczeń, czerwieć, październik i grudzień 2004 r., za nierzetelne. Dokonane w nich zapisy nie odzwierciedlają stanu faktycznego. Reasumujac organ I instancji określił Skarżącemu zobowiazanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. w wysokości [...] zł, w miejsce zadeklarowanego zobowiązania w kwocie [...] zł.