Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 grudnia 2011 r., sygn. III SA/Wa 2810/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Kleiber (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz, Protokolant specjalista Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi M. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz M. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 30 lipca 2008 r. M. sp. z o.o. w W. (dalej powoływana jako "Spółka" lub "Skarżąca"), zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego przez spółkę stanu faktycznego wynikało, że w czerwcu 2008 r. zakupiła ona od kontrahenta (będącego zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług) nieruchomość - grunt zabudowany budynkiem magazynowym, który stanowił towar używany w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (tj. od końca roku, w którym zakończono jego budowę minęło ponad 5 lat). Z tytułu dostawy budynku kontrahent wystawił dla spółki fakturę podatku od towarów i usług, uwzględniającą kwotę podatku od towarów i usług obliczoną z zastosowaniem stawki 22% podatku od towarów i usług (tj. kontrahent nie potraktował swojej dostawy jako dostawy towaru używanego korzystającej ze zwolnienia z podatku od towarów i usług). W 1998 r. tenże kontrahent wydzierżawił grunt (w tamtym okresie niezabudowany) swojemu klientowi, zarejestrowanemu jako podatnik podatku od towarów i usług. Zgodnie z postanowieniami umowy dzierżawy, dzierżawca własnym staraniem i własnymi kosztami wybudował na gruncie budynek, który wykorzystywał dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie z przepisami prawa cywilnego właścicielem budynku od momentu jego wybudowania był właściciel gruntu. Po wygaśnięciu umowy dzierżawy gruntu kontrahent wystąpił do dzierżawcy z roszczeniem o przywrócenie gruntu do stanu pierwotnego, tj. do usunięcia wzniesionego budynku, a następnie w porozumieniu z października 2006 r. określono wartość nakładów poczynionych przez dzierżawcę w związku z wybudowaniem poszczególnych budynków na wszystkich nieruchomościach wydzierżawianych od kontrahenta celem dokonania rozliczeń. Wartość nakładów poniesionych na przedmiotowy budynek została zwrócona przez kontrahenta na rzecz dzierżawcy. Z tego tytułu dzierżawca wystawił kontrahentowi w 2006 r. fakturę podatku od towarów i usług, a kontrahent odliczył podatek naliczony z tego dokumentu.