Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 grudnia 2011 r., sygn. II SA/Wa 2060/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski (spr.) Sędziowie WSA Ewa Pisula - Dąbrowska Janusz Walawski Protokolant referent stażysta Marcin Borkowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi K. P. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dopuszczenia do kolokwium habilitacyjnego oddala skargę

Uzasadnienie

Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów decyzją z [...] października 2009 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania K. P. od uchwały Rady Wydziału [...] Uniwersytetu [...] z [...] października 2008 r., odmawiającej dopuszczenia wymienionej do kolokwium habilitacyjnego - utrzymała w mocy tę uchwałę. Jako podstawę prawną tej decyzji wskazano art. 21 ust. 2 ustawy z 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. Nr 65, poz. 595 ze zm.) w związku z art. 271 ustawy z 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 ze zm.).

W uzasadnieniu decyzji Centralna Komisja wskazała, że Sekcja Nauk [...],dwukrotnie rozpatrywała wniesione przez kandydatkę odwołanie, zapoznając się z opiniami kolejno wyznaczonych recenzentów i dwukrotnie zaopiniowała je negatywnie. Sekcja nie znalazła podstaw do uznania odwołania za uzasadnione, gdyż w jej opinii dorobek naukowy Kandydatki pod względem jego wartości naukowej odbiega od wymagań stawianych habilitantom i w większości jest publikowany w czasopismach o niewielkim zasięgu i małym znaczeniu naukowym. Rozprawa habilitacyjna zawiera liczne, potwierdzone przez recenzentów usterki metodyczne i interpretacyjne, znacznie obniżające jej wartość naukową. Sformułowane w odwołaniu liczne, pozamerytoryczne zarzuty dotyczące uchybień formalnych popełnionych przez Radę Wydziału [...] U[...] oraz dotyczące rzekomo nieetycznego postępowania jej członków są bezpodstawne. Użyte argumenty mające uzasadniać odwołanie daleko odbiegają od zwyczajów obowiązujących w nauce.