Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 15 grudnia 2011 r., sygn. II SAB/Ol 82/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Z. na bezczynność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w O. w przedmiocie wykonaniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 28 stycznia 2010r. w sprawie o sygn. akt II SAB/Ol 60/09 postanawia odrzucić skargę. WSA/pos.1- sentencja postanowienia

Uzasadnienie

A. Z. wniósł skargę na bezczynność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w O. w wykonaniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 28 stycznia 2010r. (sygn. akt II SAB/Ol 60/09), na mocy którego zobowiązano organ do rozpatrzenia odwołania skarżącego z dnia 11 marca 2008r. od decyzji Dyrektora Aresztu Śledczego w B. w sprawie obniżenia dodatku służbowego. Powołał się na treść art. 3 § 2 pkt 8 w związku z art. 3 § 2 pkt 4 i 1 art. 170 w związku z art. 171 i art. 153 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Wniósł o zobowiązanie organu do wykonania przedmiotowego wyroku poprzez rozpoznanie odwołania skarżącego z dnia 11 marca 2008r., stwierdzenie że organ naruszył obowiązki wynikające z tego wyroku oraz stwierdzenie, iż w niniejszej sprawie bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Ponadto wniósł o orzeczenie, iż organ miał obowiązek merytorycznego rozpoznania jego odwołania, czego nie uczynił gdyż umorzył postępowanie odwoławcze. Zażądał także wymierzenia organowi grzywny. W uzasadnieniu skarżący podał, iż zgodnie z treścią wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 28 stycznia 2008r. (Sygn. akt II SAB 82/11) Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w O. miał rozpoznać odwołanie skarżącego od decyzji Dyrektora Aresztu Śledczego w B. w przedmiocie obniżenia dodatku służbowego w sposób wynikający z treści odwołania oraz sentencji i uzasadnienia wyroku, czyli wydać decyzję odwoławczą w przedmiocie sprawy, a nie decyzję o umorzeniu postępowania odwoławczego. Wskazał, iż pismem z dnia 10 października 2011r. skarżący wezwał Dyrektora Okręgowego SW w O. do wykonania wyroku, a następnie pismem z dnia 11 października 2011r. wystąpił do Dyrektora Generalnego w W., wskazując iż Dyrektor Okręgowy pozostaje w zwłoce. Jednak do dnia wniesienia skargi organy te pozostają w zwłoce. W związku z tym zdaniem skarżącego skarga zasługuje na uwzględnienie.